Ψωρίαση. Ξηρό και φλεγμονώδες δέρμα

Η ψωρίαση είναι μια από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις που προσβάλλουν μία στους εκατό ανθρώπους.

Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια στην ανάπτυξη της οποίας πολλοί παράγοντες είναι ταυτόχρονα σημαντικοί: από την κληρονομική προδιάθεση (ψωρίαση σε συγγενείς) έως τη δυσλειτουργία του νευρικού συστήματος, του ενδοκρινικού συστήματος, του ανοσοποιητικού συστήματος και άλλων παραγόντων.

Οι λόγοι

Οι αιτίες της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητές.

Η αρχή του μηχανισμού της νόσου είναι να διαταράξει τη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος, η οποία προκαλεί μια αυτοάνοση αντίδραση (αυτοάνοση αντίδραση - εμφανίζεται στο σώμα, δεν εξαρτάται από εξωτερικές απειλές).

Το ανώτερο στρώμα του δέρματος (επιδερμίδα) αποτελείται κυρίως από κερατινοκύτταρα - κύτταρα που παράγουν κερατίνη. Η κερατίνη είναι μια πρωτεΐνη της οποίας οι ιδιότητες καθιστούν δυνατή την εκπλήρωση της προστατευτικής λειτουργίας του δέρματος. Τα κερατινοκύτταρα σχηματίζονται στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας και μετακινούνται αργά στην επιφάνειά της. Καθώς κινούνται, ωριμάζουν και αποκτούν νέες ιδιότητες.

Στο τέλος της «ωρίμανσής τους», τα κερατινοκύτταρα σχηματίζουν ένα στρώμα κερατοειδούς στην επιφάνεια του δέρματος. Στη συνέχεια, τα κερατινοποιημένα κύτταρα πεθαίνουν και ξεφλουδίζουν τα ζωντανά, τερματίζοντας τον κύκλο ζωής των κερατινοκυττάρων. Αυτό εξασφαλίζει συνεχή ανανέωση του δέρματος.

Η κανονική διαδρομή των κερατινοκυττάρων από το βαθύ στρώμα στην επιφάνεια διαρκεί ένα μήνα. Με την ψωρίαση, η διάρκεια ζωής τους μειώνεται σε αρκετές ημέρες. Αυτό οδηγεί στην εμφάνιση φολιδωτών κηλίδων ψωρίασης, καθώς το δέρμα δεν έχει χρόνο να απαλλαγεί από κερατινοποιημένα κύτταρα.

Όταν εμφανίζονται, οι ψωριασικές πλάκες συνήθως συνοδεύονται από κνησμό και ερυθρότητα. Αυτό δείχνει μια αυτοάνοση αντίδραση στα βαθιά στρώματα του δέρματος προκαλώντας πρήξιμο του παχιού στρώματος του δέρματος (χόριο). Το χόριο περιέχει αιμοφόρα αγγεία και λεμφικά αγγεία.

Δεν είναι βέβαιο γιατί επιταχύνεται η διαδικασία σχηματισμού κερατινοκυττάρων, αλλά είναι γνωστό ότι ένας κληρονομικός παράγοντας παίζει σημαντικό ρόλο.

Η κοινή ψωρίαση μπορεί να αρχίσει να αναπτύσσεται λόγω:

• ψυχικό τραύμα και συνεχείς καταστάσεις άγχους.
• Βλάβη στο δέρμα
• μεταδιδόμενη μολυσματική ασθένεια
• παίρνουν κάποια φάρμακα?
• ορμονικές διαταραχές
• αλλεργικές αντιδράσεις (τυπικά αλλεργιογόνα: εσπεριδοειδή, αυγά, σοκολάτα).
• Δηλητηρίαση από αλκοόλ;
• Κλιματική αλλαγή.

Η τριάδα της ψωρίασης είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου που εμφανίζεται όταν το δέρμα αποξεστεί.

Στεαρίνη λεκέ(Αυξήθηκε το ξεφλούδισμα μετά το ξύσιμο, κάνοντας την επιφάνεια των θηλών να μοιάζει με θρυμματισμένη σταγόνα στεαρίνης).

Θερμική μεμβράνη(η εμφάνιση μιας υγρής, λεπτής, λαμπερής, ημιδιαφανούς επιφάνειας μετά την πλήρη αφαίρεση των ζυγών).

Ακριβής αιμορραγία(η εμφάνιση σταγόνων αίματος που δεν συγχωνεύονται μεταξύ τους).

Τι συμβαίνει στο δέρμα με ψωρίαση;

Στην ψωρίαση, η δομή του δέρματος διαταράσσεται, η επιδερμίδα γίνεται λεπτότερη, οι διαδικασίες κερατινοποίησης του δέρματος (συσσώρευση πρωτεΐνης κερατίνης) διαταράσσονται και ορισμένα στρώματα της κανονικής επιδερμίδας εξαφανίζονται. Στο επόμενο στάδιο της νόσου, οι συστάδες των κυττάρων που είναι υπεύθυνες για φλεγμονή βρίσκονται στην προστατευτική επιφανειακή κερατοειδή στρώση της επιδερμίδας και στη ζώνη παρακεράτωσης γύρω από τα διευρυμένα δερματικά αγγεία.

Χαρακτηριστικές πλάκες και κλίμακες εμφανίζονται στην επιφάνεια του δέρματος.

Όχι μόνο η ψωρίαση είναι μια κοινή ασθένεια, έχει πολλές μορφές και μάλιστα μεταμφιέζεται ως άλλες ασθένειες.

Τοποθεσίες εντοπισμού της ψωρίασης:

• Αγκώνες και γόνατα.
• Sacrum και οσφυϊκή χώρα;
• Το τριχωτό της κεφαλής (σμηγματορροϊκή ψωρίαση)
• Επιφάνειες κάμψης και πτυχές του δέρματος: η εσωτερική επιφάνεια των αρθρώσεων του αγκώνα και του γόνατος, η βουβωνική χώρα και η μασχάλη, η περιοχή κάτω από το στήθος (αντίστροφη ψωρίαση).
• Παλάμες και επιφάνειες των ποδιών (παλματική-πελματιαία ψωρίαση)
• Ψωρίαση των πλακών νυχιών.

Συνηθισμένα συμπτώματα της ψωρίασης

Τα κύρια συμπτώματα της ψωρίασης είναι:

• Ψωριασικές πλάκες;
• Σκληρότητα της πληγείσας περιοχής του δέρματος.
• Φαγούρα

Συμπτώματα ανά τύπο ψωρίασης:

• εξιδρωματική ψωρίαση (οι πληγείσες περιοχές του δέρματος ξεφλουδίζουν και βρέχονται, σχηματίζεται κίτρινο κρούστα στην επιφάνεια του εξανθήματος)
• διαγενή ψωρίαση (συχνότερα στα παιδιά οι εστίες είναι κόκκινες, με ελαφριά απολέπιση, μερικές φορές υγρές μπορεί να θεωρηθούν λανθασμένες ως εξάνθημα από πάνα).
• αρχαία ψωρίαση (χαρακτηρίζεται από μεγάλες πλάκες που δεν εξαφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα).
• Ψωρίαση Rupioid (άλλη μορφή χρόνιας ψωρίασης που χαρακτηρίζεται από πλάκα σε σχήμα κώνου).
• ψωρίαση του εντέρου (σοβαρό εξάνθημα μικρών βλατίδων).

Τύποι ψωρίασης

• Κοινή ψωρίαση (χυδαία, πλάκα)
• Γενικευμένη ψωρίαση (διαδεδομένη, ταχυδρομική)
• Ψωρίαση σε σχήμα σταγόνας (ανάλογα με τον τύπο του εξανθήματος).
• Αρθροπαθητική ψωρίαση (με βλάβη στις αρθρώσεις)
• Άλλοι τύποι ψωρίασης (σμηγματορροϊκός και άλλοι).

Η ψωρίαση είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου.

Η ψωρίαση ξεκινά με την εμφάνιση συχνά μερικών δερματικών εξανθημάτων σε τυπικά σημεία: στους αγκώνες και τα γόνατα. Ο χαρακτηριστικός εντοπισμός του εξανθήματος είναι επίσης η περιοχή του τριχωτού της κεφαλής και του κορμού. Συνήθως υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ της εμφάνισης εξανθημάτων και της επίδρασης του παράγοντα που προκαλεί.

Οι προκλητικοί παράγοντες στην ψωρίαση μπορεί να είναι το άγχος, το τραύμα του δέρματος, μια πρόσφατη μολυσματική ασθένεια και η τακτική κατανάλωση αλκοόλ.

Συνήθως η επιδείνωση της νόσου συμβαίνει κατά την κρύα περίοδο - αυτός είναι ο χειμερινός τύπος ψωρίασης. Ο θερινός τύπος είναι λιγότερο συχνός. Αναγνωρίζονται μικτές μορφές ψωρίασης. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των εξανθημάτων αυξάνεται. Σχηματίζουν χαρακτηριστικές πλάκες ψωρίασης. Παρατηρείται το φαινόμενο Kebner - η εμφάνιση νέων πλακών σε μέρη με δερματικό τραύμα. Κατά κανόνα, οι ασθενείς έχουν πλάκες που παραμένουν στο δέρμα ακόμη και χωρίς επιδείνωση.

Η ασθένεια ρέει κυκλικά:

• Προοδευτικό στάδιο (αύξηση του αριθμού των εξανθημάτων).
• Στατικό στάδιο (δεν εμφανίζονται νέα εξανθήματα).
• Στάδιο παλινδρόμησης (παλινδρόμηση εξανθημάτων, εμφάνιση περιοχών του δέρματος στη θέση τους χωρίς χρωστική ουσία).

Ψωρίαση vulgaris, φωτογραφία

διάγνωση

Κατά τη διάγνωση της ψωρίασης, το πρώτο πράγμα που απαιτείται είναι μια λεπτομερής εξέταση του δέρματος.

Λεπτό δέρμα, αιμορραγία σε σημεία, χαλαρές πλάκες είναι σημάδια ψωρίασης. Εάν υπάρχουν αυτά τα συμπτώματα, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μια σειρά διαγνωστικών μέτρων με στόχο τον αποκλεισμό της παρουσίας άλλων συμβάντων με παρόμοιες εκδηλώσεις. Οι εξετάσεις αίματος, τα επιχρίσματα και οι βιοψίες δέρματος θα γίνουν όπως απαιτείται για την τελική διάγνωση. Εάν επηρεαστούν οι αρθρώσεις, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία (MRI) και λαμβάνονται ακτίνες Χ για τον εντοπισμό βλαβών.

Ψωρίαση vulgaris, θεραπεία

Η ψωρίαση είναι μια συστηματική ασθένεια με εκδηλώσεις του δέρματος και απαιτείται πολύπλοκη θεραπεία: τόσο τοπική όσο και συστηματική θεραπεία. Η ασθένεια είναι χρόνια και η θεραπεία στοχεύει στη μείωση του αριθμού και της σοβαρότητας των παροξύνσεων και στην επίτευξη δερματικής κατάστασης που είναι αποδεκτή από τον ασθενή.

Στο προχωρημένο στάδιο της ψωρίασης, όλες οι επιθετικές διαδικασίες διακόπτονται: UV ακτινοβολία, λουτρά. Είναι σημαντικό οι ασθενείς με ψωρίαση να αντιμετωπίζουν το δέρμα προσεκτικά και προσεκτικά, και όχι να το τραυματίζουν, για να αποφευχθεί η επιδείνωση και η εμφάνιση νέων πλακών.

Διατροφή κατά της ψωρίασης

Συχνά η ψωρίαση σχετίζεται με ηπατική νόσο, επομένως είναι σημαντικό να αποφεύγετε το αλκοόλ, τα λιπαρά, τηγανητά και τα καπνιστά τρόφιμα. Η μέτρια πρόσληψη υδατανθράκων είναι εξίσου σημαντική καθώς αλλάζει το pH του δέρματος και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης του εξανθήματος.

προφύλαξη

Η πρόληψη της ψωρίασης αφορά τη διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής. Αυτό βοηθά στην αποφυγή εμφάνισης άλλων ασθενειών επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος προστατεύεται από το στρες και μπορεί να αντέξει εξωτερικές απειλές.

Τα μέτρα για την πρόληψη της ψωρίασης περιλαμβάνουν:

• κατάλληλη φροντίδα του δέρματος
• χαλαρωτικό μασάζ για βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
• Με τη σωστή διατροφή, συνιστάται να αποφεύγετε τα αλλεργιογόνα τρόφιμα και να αποκλείετε (περιορίζετε) την πρόσληψη πικάντικων, λιπαρών, τουρσί, καπνιστών, αλμυρών τροφών καθώς και εσπεριδοειδών.
• Διατροφή γάλακτος και λαχανικών
• επαρκή ποσότητα υγρασίας στο σώμα.
• Εξάλειψη του αλκοόλ και του καπνίσματος και άλλων κακών συνηθειών.
• αυξημένη σωματική δραστηριότητα
• πηγαίνει έξω
• Αποφυγή αγχωτικών καταστάσεων.
• Λήψη βιταμινών των ομάδων A, B, C, D, E;
• Επιλέγοντας χαλαρά ρούχα από φυσικά υλικά που δεν θα χαλάσουν και θα προκαλέσουν ερεθισμό.

Μέσα για τη θεραπεία της ψωρίασης

Η συστημική θεραπεία για την ψωρίαση στοχεύει στη μείωση του πολλαπλασιασμού του επιθηλίου του δέρματος και στη σταθεροποίηση της κερατινοποίησης των κυττάρων του δέρματος και των κυτταρικών μεμβρανών. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται παρασκευάσματα με βάση τη βιταμίνη Α (ρετινοειδή) και τα κυτταροστατικά. Οι πιο σύγχρονες θεραπείες χρησιμοποιούν τα λεγόμενα βιολογικά που εξουδετερώνουν αντιφλεγμονώδεις ουσίες.

Για πολλά χρόνια, χρησιμοποιούνται UFO - θεραπεία με υπεριώδεις ακτίνες της ομάδας Β (σε κρεβάτια μαυρίσματος, ακτίνες της ομάδας Α), οι οποίες μειώνουν τη φλεγμονή και συμβάλλουν στο θάνατο αλλοιωμένων κυττάρων. Η θεραπεία PUVA είναι η ταυτόχρονη εφαρμογή υπεριώδους ακτινοβολίας και μια ειδική ουσία που αυξάνει την ευαισθησία του δέρματος σε αυτήν.

Μια αποτελεσματική θεραπεία για την ψωρίαση

Η τοπική θεραπεία δεν είναι λιγότερο σημαντική από τη συστηματική θεραπεία. Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής του δέρματος. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται ανάλογα με το στάδιο της ψωρίασης.

Προοδευτική φάση

• Απολεπιστικές αλοιφές και λοσιόν.
• αντιφλεγμονώδεις ορμονικές αλοιφές με καλσιτριόλη.
• Μαλακτικό έναντι κνησμού και ξηρού δέρματος.

Στατικό στάδιο

• Θεραπεία UVB;
• συμπυκνωμένες αλοιφές αποφλοίωσης
• Μαλακτικά για την αποκατάσταση του δέρματος και τη μείωση της ξηρότητας.

Επαναλαμβανόμενη φάση

• συμπυκνωμένες αλοιφές αποφλοίωσης
• Μαλακτικά για την αποκατάσταση του δέρματος και τη μείωση της ξηρότητας.

Κρέμα ψωρίασης

Οι κρέμες και οι αλοιφές για ψωρίαση έχουν διαφορετικούς σκοπούς και χρησιμοποιούνται σε διαφορετικά στάδια της νόσου. Οι ορμονικές αντιφλεγμονώδεις αλοιφές και κρέμες χρησιμοποιούνται για να σταματήσουν τις φλεγμονώδεις διεργασίες στο δέρμα. Υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ορμονών. Έχουν διαφορετικές ικανότητες απορρόφησης και διαφορετικές δραστηριότητες. Όταν χρησιμοποιείται σε παιδιά, προσπαθήστε να αποφύγετε τη χρήση ορμονικών φαρμάκων στην περιοχή του προσώπου και του λαιμού, στην περιοχή των πτυχών του δέρματος - μέρη όπου το δέρμα είναι λεπτότερο. Τοπικά παρασκευάσματα με βάση την καλσιποτριόλη (παράγωγο βιταμίνης D) έχουν επίσης αντιφλεγμονώδη δράση. Αυτή είναι μια νεότερη γενιά ναρκωτικών. Δεν χρησιμοποιούνται επί του παρόντος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού.

Η σαλικυλική αλοιφή και η λοσιόν σαλικυλικού οξέος έχουν σχεδιαστεί για να απομακρύνουν το ξεφλουδισμένο δέρμα που έχει πιτυρίδα. Το σαλικυλικό οξύ δεν έχει μόνο αποτέλεσμα απολέπισης, αλλά επίσης αυξάνει την αποτελεσματικότητα των τοπικών ορμονικών φαρμάκων. Στο στατικό και παλινδρομικό στάδιο, όταν η φλεγμονή έχει γίνει λιγότερο δραστική, παράγοντες που βασίζονται σε σαλικυλικό οξύ χρησιμοποιούνται σε υψηλότερη συγκέντρωση.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας, καθώς και σε συνδυασμό με την υπεριώδη ακτινοβολία, χρησιμοποιούνται μέσα για την αποκατάσταση της δομής του δέρματος και την απομάκρυνση της ξηρότητας, προκειμένου να μειωθεί ο κνησμός του δέρματος. Μόλις υποχωρήσουν οι εξάρσεις, αυτά τα προϊόντα βοηθούν στη διατήρηση των προστατευτικών ιδιοτήτων του δέρματος και στη μείωση του κινδύνου νέων ξεσπάσεων.

Μια αποτελεσματική κρέμα για την ψωρίαση

Η σύγχρονη προσέγγιση για τη φροντίδα και την υποστήριξη του ξηρού δέρματος βασίζεται στον κορεσμό της επιδερμίδας με υγρασία και ονομάζεται κερατοθεραπεία (προέρχεται από το "Corneo" - κερατοειδές ή κεράτινο στρώμα της επιδερμίδας).

Η κερατοθεραπεία στοχεύει στην αποκατάσταση της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας και των προστατευτικών της λειτουργιών, οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν τη συνολική κατάσταση του δέρματος. Το έργο του ιδρυτή της κερατοθεραπείας, Albert Kligman, κατέστησε δυνατή τη δημιουργία ειδικών μέσων - μαλακτικά.

Πώς λειτουργούν οι πλαστικοποιητές;

Μέσα σε 1 ώρα από την εφαρμογή μαλακτικών: - Η κατάσταση του δέρματος βελτιώνεται λόγω του γεγονότος ότι τα μαλακτικά "κλειδώνουν" την υγρασία σε αυτό.

6 ώρες μετά την εφαρμογή μαλακτικών: - Η δομή του δέρματος αποκαθίσταται χάρη στο περιεχόμενο ειδικών φυσικών λιπιδίων (κεραμίδια και άλλα ευεργετικά λίπη).

24 ώρες μετά την εφαρμογή μαλακτικών: - Κλινική βελτίωση της κατάστασης του δέρματος συμβαίνει όταν τα ενυδατικά συστατικά διεισδύουν στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας και τα επιφανειακά στρώματα του δέρματος αποκαθίστανται (έως 24 ώρες μετά την έναρξη της εφαρμογής). .