Ψωρίαση: συμπτώματα, θεραπεία και πρόληψη

ψωρίαση- μία από τις πιο κοινές ασθένειες, η συχνότητα εμφάνισης στον πληθυσμό αυξάνεται σταθερά κάθε χρόνο. Και αν θεωρήσουμε ότι όλες οι ηλικιακές κατηγορίες είναι επιρρεπείς σε αυτήν την παθολογία και η απλή μορφή της αλλάζει αρκετά γρήγορα σε πιο περίπλοκη, τότε το ζήτημα της σωστής θεραπείας και πρόληψης είναι πραγματικά πολύ έντονο.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου κάθε 30ος κάτοικος του πλανήτη πάσχει από αυτή την ασθένεια σε έναν βαθμό ή άλλο. Τι να κάνετε με την ψωρίασηΠοια φάρμακα και λαϊκές θεραπείες μπορούν να αντιμετωπιστούν; Πώς οργανώνετε σωστά τα γεύματά σας; Ας θέσουμε επιτέλους όλα τα σημεία.

Ψωρίαση και οι αιτίες της

Η ψωρίαση είναι μια αυτοάνοση ασθένεια με μάλλον ασαφή αιτιολογία - η ακριβής αιτία είναι ακόμα άγνωστη παρά τις πολυάριθμες μελέτες σε αυτόν τον τομέα. Πιστεύεται ότι αυτή η παθολογία είναι συνέπεια γενετικών αλλαγών στο ανοσοποιητικό σύστημα, λόγω των οποίων αναπτύσσεται χρόνια φλεγμονή του δέρματος. Ωστόσο, ο πολυπαραγοντικός χαρακτήρας τους δεν αποκλείεται - με άλλα λόγια, τη συμμετοχή, την κληρονομικότητα και την επίδραση του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι πολύ διαφορετικοί για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες: για παράδειγμα, εάν διαφορετικοί τύποι βακτηριακών λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων από στρεπτόκοκκο, θεωρούνται ενεργοποιητές στα παιδιά, τότε για τους ενήλικες τα ερεθίσματα άγχους και η κατάχρηση νικοτίνης είναι υψίστης σημασίας. Αλκοόλ, παχυσαρκία και χρήση ορισμένων φαρμάκων (όπως αναστολείς των υποδοχέων της αδρεναλίνης).

Είναι αδύνατο να θεραπευτεί πλήρως η ψωρίαση, αλλά η σύγχρονη ιατρική είναι αρκετά ικανή να ανακουφίσει σημαντικά την πορεία της νόσου και να διατηρήσει τη μακροχρόνια ύφεση στον ασθενή.

Υπάρχουν αρκετές θεωρίες που εξηγούν την έναρξη της ψωρίασης:

  • μεταδοτική και παρασιτική.
  • νευρογενής;
  • ενδοκρινικό;
  • Μεταβολισμός;
  • ανοσολογική;
  • κληρονομικός;
  • Θεωρία Μοριακής Μιμητικής.

Όπως με πολλές άλλες ασθένειες, η αιτία των δερματικών προβλημάτων πρέπει να βρίσκεται στα έντερα. Το μήκος του είναι 4 έως 6 μέτρα και η εσωτερική επιφάνεια καλύπτεται με βίλες, η συνολική έκταση των οποίων είναι συγκρίσιμη με το μέγεθος ενός γηπέδου τένις - έτσι οι διαδικασίες απορρόφησης μπορούν να πραγματοποιηθούν πολύ πιο αποτελεσματικά. Είναι ενδιαφέρον ότι τα κύτταρα του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου ανανεώνονται πλήρως κάθε 3-5 ημέρες. Εδώ και το 70% των ανθρώπινων ανοσοκυττάρων συγκεντρώνονται επίσης. Μία από τις πιο κοινές αιτίες της ψωρίασης είναι το σύνδρομο διαρροής του εντέρου (LEPS).

Οι αποκλίσεις από την κανονική λειτουργία του εντερικού βλεννογόνου είναι γεμάτες από δυσαπορρόφηση, δηλαδή παραβίαση της αφομοίωσης βασικών θρεπτικών ουσιών (πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες, βιταμίνες, μέταλλα). Επιπλέον, οι αρνητικές επιπτώσεις των τοξινών και των αλλεργιογόνων στο σώμα αυξάνονται: σε τέτοιες συνθήκες, είναι πολύ πιο εύκολο για αυτούς να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος. Η άμεση σχέση μεταξύ ψωρίασης και φλεγμονώδους νόσου του εντέρου έχει αποδειχθεί σε πολλές μελέτες.

κανονικό και ψωριασικό δέρμα

Άλλες εργασίες επιστημόνων επιβεβαιώνουν ότι σχηματίζεται μια ειδική μικροχλωρίδα στο δέρμα ενός ασθενούς με ψωρίαση, η οποία διαφέρει σημαντικά από το μικρόβιο του υγιούς δέρματος.

Στην περιοχή των βλαβών της ψωρίασης, συγκεντρώνεται μια μάζα διαφόρων βακτηρίων, η σταθερότητα των οποίων είναι σημαντικά μικρότερη από αυτή του φυσιολογικού δέρματος - ειδικότερα, παρατηρείται αποικισμός από Staphylococcus aureus, η οποία έχει εξαιρετικά αρνητική επίδραση στην πορεία της τη φλεγμονώδη διαδικασία.

Τύποι ψωρίασης

  1. Ψωρίαση πλάκας. . . Στο 90% των περιπτώσεων, οι δερματολόγοι αντιμετωπίζουν αυτήν τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου, η οποία είναι επίσης γνωστή ως απλή ή συχνή. Αρχικά, εμφανίζονται ξεχωριστές μικρές περιοχές στο δέρμα που υψώνονται πάνω από το επίπεδο του υγιούς δέρματος. Αυτές οι φλεγμονώδεις περιοχές είναι γνωστές ως ψωριασικές πλάκες. Σταδιακά μεγαλώνουν και συγχωνεύονται με γειτονικά σημεία σε ένα σύνολο.
  2. Αντίστροφη ψωρίαση.Αυτή η διάγνωση γίνεται σε ασθενείς που αναπτύσσουν απαλές κόκκινες κηλίδες στις πτυχές του δέρματος και στις πτυχές - στη βουβωνική χώρα, στους εσωτερικούς μηρούς, κάτω από το στήθος. Σε αντίθεση με την απλή ψωρίαση, οι εστίες φλεγμονής πρακτικά δεν καλύπτονται με κλίμακες, αλλά λόγω της θέσης τους και της σταθερής τριβής, προκαλούν σοβαρή ενόχληση στον ασθενή. Επιπλέον, υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης με στρεπτόκοκκους ή μύκητες, καθώς δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή μικροοργανισμών σε μέρη όπου εντοπίζονται κηλίδες λόγω της υψηλής υγρασίας και της θερμοκρασίας.
  3. Ψωρίαση του εντέρου.Αυτός ο τύπος ασθένειας πήρε το όνομά του από το σχήμα των σχηματισμών. Οι βλάβες είναι σε σχήμα σταγόνας που ανυψώνεται πάνω από το επίπεδο του υγιούς δέρματος. Μια κοινή αιτία για αυτήν τη μορφή ψωρίασης είναι μια προηγούμενη λοίμωξη από στρεπτόκοκκο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Το θέμα είναι ότι η ασυλία του ασθενούς, που επηρεάζεται κατά την καταπολέμηση της λοίμωξης, εξασθενεί σοβαρά - οι πόροι του δεν είναι απεριόριστοι και, όπως όλα τα έμβια όντα, χρειάζεται χρόνος για να ανακάμψει - και σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται μια αυτοάνοση ασθένεια πριν ενεργοποιηθεί.
  4. Φλυκταινώδης ψωρίαση.Θεωρείται η πιο σοβαρή μορφή, που συνοδεύεται από το σχηματισμό φυσαλίδων γεμάτων με διαυγές υγρό. Η φλεγμονή του δέρματος ξεκινά γύρω από τις εστίες, εμφανίζεται πρήξιμο και πάχυνση. Με μια δευτερογενή επιδείνωση, η πιθανότητα της οποίας είναι αρκετά υψηλή, οι φουσκάλες γεμίζουν με πύον. Εντοπισμένες εστίες της φλυκταινώδους ψωρίασης στα χέρια και τα πόδια. Σε δύσκολες περιπτώσεις, υπάρχει μια πανταχού παρούσα θέση κυψελών στο σώμα, η ταχεία ανάπτυξή τους και ο κίνδυνος μόλυνσης ολόκληρης της επιφάνειας του δέρματος.
  5. Ψωρίαση στα χέρια
  6. Ψωρίαση στα νύχια.Αυτός ο τύπος ασθένειας αλλάζει την εμφάνιση και τη δομή των πλακών των νυχιών στα χέρια και τα πόδια. Τα νύχια πυκνώνουν, χάνουν το φυσικό τους χρώμα, εκπέμπουν μια δυσάρεστη μυρωδιά. Το δέρμα γύρω από το κρεβάτι των νυχιών είναι χονδροειδές και σχηματίζονται χοντρές ακμές. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, τα νύχια μπορεί να εξαφανιστούν χωρίς επανεμφάνιση
  7. Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Σε αυτήν την περίπτωση, η ασθένεια επηρεάζει τις αρθρώσεις και τους συνδετικούς ιστούς. Τις περισσότερες φορές, η φλεγμονή επηρεάζει τις περιφερικές φάλαγγες των άκρων. Υπάρχει ψωριασική δακτυλίτιδα - πρήξιμο των δακτύλων. Οι αρθρώσεις του ισχίου και του γόνατος εκτίθενται επίσης στις καταστροφικές συνέπειες της συνεχιζόμενης νόσου. Υπάρχουν κοινές περιπτώσεις αναπηρίας με απώλεια της ικανότητας να κινούνται ανεξάρτητα.
  8. Ψωριασικά ερυθροδερμικά.Τα φολιδωτά μπαλώματα εμφανίζονται στο δέρμα ενώ παρατηρείται απολέπιση του προσβεβλημένου στρώματος. Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν έντονη δυσφορία λόγω συνεχούς φαγούρα και πρήξιμο. Τις περισσότερες φορές, αυτή η διάγνωση γίνεται σε ασθενείς που έχουν ήδη υποβληθεί σε θεραπεία για απλή ψωρίαση αλλά δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τη θεραπεία ή έχουν αλλάξει τα φάρμακά τους.

Συμπτώματα της νόσου

Η πρώτη εκδήλωση της ψωρίασης είναι ένα μικρό εξάνθημα. Οι βλατίδες μεγαλώνουν γρήγορα και αναπτύσσονται σε κηλίδες διαμέτρου 4 έως 8 cm, συνεχίζουν να αυξάνονται σε μέγεθος και σχηματίζονται ξηρές κλίμακες στην επιφάνεια. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, μεμονωμένα σημεία συγχωνεύονται και η βλάβη επηρεάζει μεγάλες περιοχές του σώματος. Οι βλατίδες της ψωρίασης διαφέρουν από άλλες δερματικές παθήσεις στο στρογγυλό σχήμα τους με διαυγή όρια, κόκκινο ή ανοιχτό ροζ χρώμα και ασημί-λευκές κλίμακες. Εμφανίζονται αρχικά σε αυτές τις περιοχές του δέρματος η ακεραιότητα των οποίων διακυβεύεται από εκδορές, πληγές, κρυοπαγήματα και συνεχή τριβή. Υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά σημεία που επιβεβαιώνουν την έναρξη της ανάπτυξης της ψωρίασης:

  1. Φαινόμενο στεατίνης- Τα ξηρά σωματίδια διαχωρίζονται εύκολα από την πληγείσα επιφάνεια και αποκαλύπτουν μια περιοχή που μοιάζει με σταγόνα κερί ή στερόλη.
  2. Το φαινόμενο της ψωρίασης(Τερματικό) ταινία. Εάν συνεχίζετε να καθαρίζετε τα θηλάκια από τις ζυγαριές, θα δείτε ένα διαφανές και υγρό φιλμ, το δέρμα του οποίου είναι φλεγμονή.
  3. Το φαινόμενο του Άουσπιτς. . . Η αφαίρεση του τελικού φιλμ έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση των μικρότερων σταγόνων αίματος στην επιφάνεια του λεκέ.

Αυτή η τριάδα της ψωρίασης είναι μοναδική - η παρουσία της επιτρέπει τη σωστή διάγνωση να γίνεται χωρίς αμφιβολία. Ωστόσο, διαφορετικά μέρη του σώματος έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά για την εκδήλωση της νόσου.

  • Ψωρίαση στο σώμα.Η πλάτη, ο λαιμός, η κοιλιά, οι μηροί και τα κάτω πόδια επηρεάζονται συχνότερα από εντερική ψωρίαση. Μικρές βλατίδες, οι οποίες έχουν παρόμοιο σχήμα με τις σταγόνες, αναπτύσσονται σταδιακά και ανεβαίνουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Αυτή η μορφή της νόσου διαγιγνώσκεται συχνά σε άτομα που είχαν λοίμωξη από σταφ.
  • Ψωρίαση στο λαιμό και την πλάτη
  • Ψωρίαση στα χέρια.Οι πιο συνηθισμένες τοποθεσίες για την εμφάνιση ψωριασικών βλατίδων στα χέρια είναι οι αγκώνες και τα διαγαζικά διαστήματα - μια μορφή πλάκας παρατηρείται συνήθως όπου μεμονωμένα μικρά θραύσματα συντήκονται σε μία μόνο περιοχή της βλάβης που καλύπτεται με ξηρές κλίμακες. Τα αντιβράχια επηρεάζονται πολύ λιγότερο.
  • Ψωρίαση στα πόδια.Η ασθένεια ξεκινά με μεμονωμένα εξανθήματα στην περιοχή του γόνατος. Οι περιοχές με φλεγμονή, ενοχλούν ασθενείς με σοβαρό ξεφλούδισμα και φαγούρα, αυξάνουν γρήγορα το μέγεθος και συγχωνεύονται με γειτονικές περιοχές.
  • Στις παλάμες και τα πόδια.Στις περισσότερες περιπτώσεις, καταγράφεται η ταυτόχρονη ήττα και των δύο παλάμων των χεριών και των ποδιών, αλλά σε ορισμένους ασθενείς η νόσος επηρεάζει την κεράτινη στιβάδα των καθαρά άνω ή κάτω άκρων. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης των ψωριασικών βλατίδων, το δέρμα πυκνώνει και χοντρά με περαιτέρω ρωγμές.
  • Ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής.Πρώτον, εμφανίζονται εξανθήματα στο μέτωπο, στο πίσω μέρος του κεφαλιού και επίσης πίσω από τα αυτιά. Πρώτον, οι ασθενείς αντιλαμβάνονται ατομικούς σχηματισμούς φολιδωτού που αναπτύσσονται, συντήκονται με εκείνους που βρίσκονται κοντά και με την πάροδο του χρόνου μπορούν να επηρεάσουν ολόκληρο το τριχωτό της κεφαλής. Τα θηλώματα είναι πολύ φαγούρα, προκαλώντας μια συνεχή ώθηση στο ξύσιμο του δέρματος - οι προκύπτουσες πληγές και ρωγμές είναι πιθανό να γίνουν η πύλη της μόλυνσης. Τα ξηρά σωματίδια διαχωρίζονται από τους επιβλαβείς σχηματισμούς - πρώτα μικρά, κάπως νιφάδες, και μετά μεγαλύτερα νιφάδες.
  • Ψωρίαση στο τριχωτό της κεφαλής
  • Στο πρόσωπο, τα αυτιά, το λαιμό.Ο εντοπισμός των ψωριασικών θηλών στο πρόσωπο είναι μάλλον εξαίρεση στη συνήθη κλινική εικόνα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ασθένεια επηρεάζει τις περιοχές γύρω από τα μάτια και τα βλέφαρα, καθώς και τα μάγουλα και τη γλώσσα. Οι σχηματισμοί στο λαιμό εξαπλώθηκαν γρήγορα περαιτέρω - στο πίσω μέρος ή στο κεφάλι. Τα αυτιά είναι ο τόπος ανάπτυξης της σμηγματορροϊκής ψωρίασης. Τα θηλώματα μπορούν να εμφανιστούν τόσο εντός όσο και εκτός του κελύφους του χόνδρου. Κατά τη διάγνωση, είναι σημαντικό να μην συγχέεται η ασθένεια με σμηγματορροϊκό έκζεμα, το οποίο έχει παρόμοια συμπτώματα.
  • Στα νύχια.Υπάρχουν τρεις επιλογές για την αρχική εκδήλωση της ψωρίασης στις πλάκες των νυχιών. Το πρώτο είναι η εμφάνιση μικρών στρεμμάτων. Το δεύτερο είναι μια πάχυνση των νυχιών, μια αλλαγή στο φυσικό τους χρώμα σε γκρι ή κίτρινο. Με την πρόοδο της ψωρίασης των νυχιών, η πλάκα ξεφλουδίζει, τα ανώτερα σωματίδια διαχωρίζονται εύκολα. Και τέλος, το τρίτο είναι η παραμόρφωση του νυχιού, που συνοδεύεται από απώλεια ομαλότητας λόγω της πλάκας και της εμφάνισης καταθλιπτικών περιοχών.
  • Ψωρίαση στα νύχια
  • Συμπτώματα ψωρίασης σε παιδιά.Σε νεαρή ηλικία, η ασθένεια έχει διαφορετική πορεία: ο κύριος εντοπισμός των ερυθρών φολιδωτών εξανθημάτων είναι οι πτυχές του δέρματος: οι βουβωνικές πτυχές στον αγκώνα και οι πτυχές του κοίλου του γόνατος στο λαιμό. Οι βλατίδες φαγούρα πολύ, τα παιδιά βιώνουν συνεχή αγωνία, γίνονται ευερέθιστα και ανήσυχα. Γενικά, όλες οι κλινικές παραλλαγές που παρατηρούνται σε παιδιά είναι παρόμοιες με αυτές των ενηλίκων. Οι διαφορές αφορούν καθαρές εκδηλώσεις, τη θέση της παθολογικής διαδικασίας και την πορεία της ίδιας της νόσου.

4 στάδια ψωρίασης

Η κλινική δερματολογία, με βάση τις διαφορές στα συμπτώματα, τον βαθμό των βλαβών του δέρματος και τη διάρκεια, διακρίνει τρία στάδια κατά τη διάρκεια της ψωρίασης. Ωστόσο, υπάρχει η άποψη ότι το αρχικό στάδιο πρέπει να αναγνωριστεί ως ένα άλλο πλήρες στάδιο ανάπτυξης της νόσου.

  1. Πρώτη φάση.Το πρώτο σημάδι των ψωριασικών βλαβών είναι μικρά εξανθήματα. Οι τόποι εμφάνισής τους μπορεί να είναι διαφορετικοί και εξαρτώνται από τη φύση της νόσου. Οι πρωτογενείς βλατίδες δεν είναι μεγαλύτερες από 3 mm και έχουν ανοιχτό ροζ χρώμα, το οποίο αντικαθίσταται από μια γκρίζα άνθιση μετά από 3-4 ημέρες - σχηματίζονται νεκρά σωματίδια του δέρματος στην περιοχή. Αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από κνησμό και κάψιμο και η γενική υγεία επιδεινώνεται. Σε γενικές γραμμές, στο αρχικό στάδιο, ο σχηματισμός πλακών διαρκεί έως και τρεις εβδομάδες, και σε αυτό το σημείο ένα άτομο έχει την ευκαιρία να επιβραδύνει την ανάπτυξη της παθολογίας.
  2. Προοδευτικός.Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια επηρεάζει σημαντικές περιοχές του δέρματος: για παράδειγμα, με φυσιολογική ψωρίαση, σχηματίζονται πλάκες, με άλλες μορφές, χαρακτηριστικές θηλές. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της νόσου, μεμονωμένα σημεία συγχωνεύονται μεταξύ τους, καλυμμένα με αποχρώσεις του γκρι. Το σύμπτωμα που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του προοδευτικού σταδίου είναι το φαινόμενο Koebner (ισομορφική αντίδραση). Τυχόν βλάβη στο δέρμα μετά από λίγο συνοδεύεται από την εμφάνιση εξανθήματος ψωρίασης σε αυτό το σημείο. Μια άλλη επιβεβαίωση ότι η ασθένεια αναπτύσσεται ενεργά είναι η εμφάνιση σταγόνων αίματος, παρόμοια με τη δροσιά, μετά την αφαίρεση της πλάκας. Η διάρκεια αυτού του σταδίου εξαρτάται από τον τύπο της βλάβης. Κατά μέσο όρο, χρειάζονται δύο εβδομάδες έως δύο μήνες.
  3. Στατικό στάδιο.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχηματίζεται ένα παχύ γκρι-λευκό ή γκρι κρούστα. Οι ροζ ζάντες εξαφανίζονται. Το δέρμα γίνεται τραχύ, τα ξηρά σωματίδια αφαιρούνται συνεχώς από αυτό. Η αίσθηση κνησμού και καύσου θα είναι λιγότερο ενοχλητική, αλλά ούτε θα εξαφανιστεί εντελώς. Δεν δημιουργούνται νέες βλατίδες. Αυτή η φάση μπορεί να είναι πολύ μεγάλη.
  4. Επαναλαμβανόμενη φάση.Το τελευταίο στάδιο ανάπτυξης της νόσου, όταν οι πλάκες μειώνονται σταδιακά και απορροφώνται εκ νέου. Ο κνησμός δεν είναι πλέον πρόβλημα. Ένα σαφές σημάδι παλινδρόμησης είναι το σύμπτωμα του Voronov όταν οι βλατίδες περικλείονται από λευκούς δακτυλίους. Η λεύκανση των κηλίδων συμβαίνει από το κέντρο έως την περιφέρεια, δημιουργώντας παράξενα μοτίβα στο δέρμα. Στο τέλος του οπισθοδρομικού σταδίου, μόνο περιοχές του δέρματος που διαφέρουν ελαφρώς από τις υγιείς περιοχές στη σκιά θυμίζουν ψωρίαση. Με την ψωρίαση δεν χρειάζεται να μιλάμε για πλήρη ανάρρωση. Το τέλος του οπισθοδρομικού σταδίου δείχνει ότι ο κύκλος της νόσου έχει λήξει, ο οποίος μπορεί να επιστρέψει ανά πάσα στιγμή. Προκειμένου να παραταθεί η ύφεση, είναι απαραίτητο να φροντίσετε την υγεία: αποφύγετε τους παράγοντες πρόκλησης, ακολουθήστε μια δίαιτα και αφήστε τον εαυτό σας να παρακολουθείται από έναν δερματολόγο.

Σχέδιο εξέτασης για ψωρίαση

  1. Γενική κλινική ανάλυση αίματος.
  2. Έρευνα σχετικά με την περιεκτικότητα σε βιταμίνες D, B12 και φολικό οξύ στο αίμα.
  3. Εξέταση αίματος για ALT (αλανίνη αμινοτρανσφεράση), AST (ασπαρτική αμινοτρανσφεράση), άμεση χολερυθρίνη, αλκαλική φωσφατάση, γάμμα-γλουταμυλοτρανσφεράση, χοληστερόλη με προφίλ λιπιδίων, κρεατινίνη, γλυκόζη, ινσουλίνη, ολική πρωτεΐνη.
  4. Αίμα για ρευματοειδή παράγοντα, c-αντιδρώσα πρωτεΐνη, ουρικό οξύ, ASLO.
  5. Η φερριτίνη, η τρανσφερίνη και ο σίδηρος του ορού είναι δείκτες αναιμίας (ειδικά χρόνιες ασθένειες).
  6. Πλαίσιο θυρεοειδούς: TSH, T4 sv, TK sv.
  7. Κοπρογραμμα.
  8. KhMS προς Osipov.
  9. Υπέρηχος των κοιλιακών οργάνων.

Παραδοσιακές θεραπείες για την ψωρίαση

Πρώιμη θεραπεία.

Όσο πιο γρήγορα ένα άτομο, που ανακάλυψε τα πρώτα σημάδια δερματικών αλλοιώσεων, επισκέπτεται έναν γιατρό, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες λήψης έγκαιρων μέτρων που θα αποτρέψουν την ταχεία ανάπτυξη της νόσου και τη μετάβασή της σε μια χρόνια μορφή - και ως εκ τούτου θα βελτιώσει σημαντικά τη νόσο Συνολικά βιοτικό επίπεδο.

Συνταγή θεραπείας για ψωρίαση από γιατρό

Ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα κατά την έναρξη της νόσου είναι η σαλικυλική αλοιφή. Έχει αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή δράση, έχει κερατολυτική δράση, λόγω της οποίας οι πλάκες απελευθερώνονται από κερατινοποιημένα σωματίδια. Μια αλοιφή ναφθαλενίου χρησιμοποιείται επίσης για την ανακούφιση από τον κνησμό.

Θεραπεία σε προοδευτικό στάδιο.

Αυτή η φάση απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία που μόνο ένας έμπειρος ειδικός μπορεί να προσφέρει. Η θεραπεία στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην απαλλαγή από τοξίνες στο σώμα. Για την ομαλοποίηση των μεταβολικών διεργασιών, συχνά χορηγούνται ενδομυϊκές ενέσεις γλυκονικού ασβεστίου. Το θειοθειικό νάτριο ανακουφίζει τη φλεγμονή και εξαλείφει τις εκδηλώσεις δηλητηρίασης.

Ειδικά γαλακτώματα και σαλικυλική αλοιφή χρησιμοποιούνται για την ενυδάτωση του φλεγμονώδους δέρματος. Τα μέσα που περιέχουν πίσσα αντενδείκνυται σε προοδευτικό στάδιο: έχουν ερεθιστικό αποτέλεσμα και αυξάνουν την ταλαιπωρία του ασθενούς.

Πώς φαίνεται η ψωρίαση

Όταν η ένταση της φλεγμονής μειώνεται, οι διαδικασίες φυσιοθεραπείας μπορούν να συνδεθούν. Σε ασθενείς με ψωρίαση παρουσιάζονται υπεριώδεις ακτινοβολίες, θεραπεία PUVA και εφαρμογές παραφίνης. Τα κορτικοστεροειδή και τα κυτταροστατικά δεν χρησιμοποιούνται άσκοπα · αυτά τα αποτελεσματικά φάρμακα χρειάζονται μόνο σε δύσκολες και προχωρημένες περιπτώσεις.

Για τη μείωση των αλλεργικών εκδηλώσεων, τα αντιισταμινικά και τα ηρεμιστικά συνταγογραφούνται για τη μείωση της νευρικότητας. Τα διουρητικά μειώνουν το πρήξιμο του φλεγμονώδους δέρματος και απομακρύνουν τις τοξίνες από το σώμα.

Θεραπεία εσωτερικών ασθενών.

Σε αυτό το στάδιο, η φλεγμονή εξαφανίζεται, οι πλάκες καλύπτονται με ξηρό φλοιό, οπότε χρειάζονται κεφάλαια για την ανακούφιση της δυσφορίας από την εμφάνιση πιτυρίδας. Αυτά είναι σαμπουάν πίσσας, γαλακτώματα με βάση το λάδι.

Η υπεριώδης ακτινοβολία και η τεχνολογία PUVA έχουν θετική επίδραση σε πολλούς ασθενείς. Εάν δεν υπάρχει βελτίωση, οι γιατροί συνταγογραφούν κυτταροτοξικά φάρμακα.

Θεραπεία σε οπισθοδρομικό στάδιο.

Στο τελευταίο στάδιο του κύκλου της νόσου, ανάλογα με την τρέχουσα κατάσταση του ασθενούς, απαιτείται συνεχής διόρθωση των μεθόδων θεραπείας. Η πρόληψη αντικαθιστά ενεργά θεραπευτικά μέτρα.

Ο ασθενής λαμβάνει συστάσεις σχετικά με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής γενικά. Για να αποφευχθεί η επιστροφή της βλάβης του δέρματος, είναι απαραίτητο να αποφευχθούν καταστάσεις άγχους που προκαλούν το σχηματισμό ψωριασικών πλακών.

Οι γιατροί συνήθως παρέχουν στους ασθενείς τις ακόλουθες συμβουλές: :

  • Επανεξετάστε τον τρόπο ζωής: Κάντε προσαρμογές στη διατροφή σας, πάρτε αρκετό ύπνο, ασκήστε περισσότερο.
  • Διατηρήστε τα φυσιολογικά επίπεδα βιταμινώνD, σίδηρος, βιταμίνες Β, πρωτεΐνες στο σώμα.
  • ομαλοποιεί το πεπτικό σύστημα: Εξαίρεση υποοξέος, μειωμένη εκροή χολής, SIBO και CIGR (σύνδρομα υπερβολικής βακτηριακής και, κατά συνέπεια, μυκητιασικής ανάπτυξης).
  • απαλλαγείτε από χρόνιες εστίες μόλυνσης: Απολυμάνετε τη στοματική κοιλότητα και ζητήστε από έναν ειδικό ΩΡΛ να σας θεραπεύσει.
  • ασχοληθείτε με τη συνοδευτική σωματική παθολογία: Υποθυρεοειδισμός, αντίσταση στην ινσουλίνη, μεταβολικό σύνδρομο κ. λπ.

Παραδοσιακές μέθοδοι για να απαλλαγείτε από την ψωρίαση

  • Πρώτη φάση.Στο πρώτο σημάδι των βλαβών του δέρματος, τα έλαια αρκεύθου και λεβάντας είναι αποτελεσματικά. Καταπραΰνουν τις ερεθισμένες περιοχές του δέρματος, προάγουν την επούλωση μικρών τραυματισμών και μειώνουν το αίσθημα σφίξιμου. Προστίθενται μερικές σταγόνες λαδιού σε μια κρέμα που έχει ουδέτερη σύνθεση, για παράδειγμα, για παιδιά και εφαρμόζεται στο εξάνθημα που εμφανίζεται. Ένας άλλος δημοφιλής τρόπος για τη θεραπεία των πρώτων εκδηλώσεων της ψωρίασης είναι η χρήση 3% υπεροξειδίου του υδρογόνου. Όλα τα μέτρα, ακόμη και τα πιο ακίνδυνα με την πρώτη ματιά, μπορούν να πραγματοποιηθούν μετά από διαβούλευση με έναν δερματολόγο. Οι αλλαγές στη διατροφή, η αποφυγή ανθυγιεινών τροφών και το αλκοόλ είναι επίσης κοινές συστάσεις των παραδοσιακών θεραπευτών.
  • Burger για ψωρίαση
  • Προοδευτική φάση.Στο στάδιο της ταχείας ανάπτυξης της νόσου, προστίθεται έγχυση σελαντίνης στα φαρμακευτικά έλαια και υπεροξείδιο του υδρογόνου. Για την προετοιμασία χρειάζεστε φρέσκα ή αποξηραμένα στελέχη και θαλασσινό νερό. Τα αλκοολούχα βάμματα αντενδείκνυται, μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση του προσβεβλημένου δέρματος. Είναι απαραίτητο να επιμείνουμε στη σελαντίνη για τουλάχιστον μερικές ώρες και πριν εφαρμόσετε το θεραπευτικό διάλυμα στις πλάκες, επεξεργαστείτε τα με πίσσα σημύδας.
  • Στατικό στάδιο.Στο στάδιο του τερματισμού του σχηματισμού νέων βλατίδων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αποδεδειγμένες λαϊκές μεθόδους που σίγουρα δεν βλάπτουν τον ασθενή. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση αλοιφής θείου, σαλικυλικού διαλύματος.
  • Επαναλαμβανόμενη φάση.Hirudotherapy (θεραπεία με βδέλλα) χρησιμοποιείται συχνά στα τελικά στάδια της νόσου. Αν και αυτή η μέθοδος δεν αναγνωρίζεται επίσημα από την παραδοσιακή ιατρική, πολλοί ειδικοί δεν αποκλείουν την αποτελεσματικότητά της. Οι διαδικασίες πραγματοποιούνται εντός 3 έως 10 ημερών, ανάλογα με την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Πρόληψη της ψωρίασης: πώς να αποτρέψετε την ανάπτυξη της νόσου

  • Φροντίδα του δέρματος.Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα βλάβης της ψωρίασης παρουσία γενετικής προδιάθεσης, απλές μέθοδοι βοηθούν στη διατήρηση της υγείας του δέρματος: νερό και διαδικασίες σκλήρυνσης (κολύμβηση στη θάλασσα, λουτρά με εκχυλίσματα και άλατα από βότανα, ντους αντίθεσης, ρίχνει κρύο νερό πάνω από αέρα κ. λπ. )Χρησιμοποιήστε μαλακά σφουγγάρια και αποφύγετε τα σκληρά ρούχα, τα οποία μπορούν να βλάψουν το δέρμα. τη χρήση φυσικών απορρυπαντικών χωρίς επιθετικά χημικά συστατικά.
  • Υπεριωδης ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ.Αρκετές μελέτες έχουν δείξει τα ευεργετικά αποτελέσματα της έκθεσης στον ήλιο στο δέρμα, το οποίο είναι επιρρεπές σε σχηματισμό ψωριασικής πλάκας. Οι μέτριες δόσεις υπεριώδους φωτός επιταχύνουν την αναγέννηση των ιστών και μειώνουν τη φλεγμονή. Δεν πρέπει να κάνετε κατάχρηση της ηλιοθεραπείας: η υπερβολική ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της νόσου.
  • Η ψωρίαση επιδεινώνεται από τον ήλιο
  • Φόρεμα.Συνθετικά υφάσματα, σφιχτά στιλ, αφθονία ζωνών και συνδετήρων - όλα αυτά αντενδείκνυται για ασθενείς με ψωρίαση ακόμη και σε ύφεση. Τα ρούχα πρέπει να είναι φυσικά, υποαλλεργικά, χαλαρά και να μην προκαλούν ενόχληση που μπορεί να οδηγήσει στην επιστροφή των έντονων συμπτωμάτων. Οι σκοτεινοί τόνοι πρέπει να αποφεύγονται για αισθητικούς λόγους, οι ασημί λευκές κλίμακες είναι λιγότερο αισθητές σε ανοιχτόχρωμα ρούχα.
  • Τραυματισμοί.Σε ασθενείς με ψωρίαση, οποιαδήποτε μικρή πληγή, γρατσουνιά ή γδάρσιμο μπορεί να προκαλέσει την επιστροφή του προοδευτικού σταδίου και δευτερογενή δερματική λοίμωξη. Πρέπει να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί για να αποφύγετε τον τραυματισμό.
  • Καλλυντικά και οικιακά προϊόντα.Δεν είναι όλα τα μέσα κατάλληλα για τη διατήρηση της καθαριότητας ατόμων με τέτοιες διαγνώσεις. Όταν επιλέγετε αφρόλουτρα, σαπούνια και σαμπουάν, είναι σημαντικό να προσέχετε τη σύνθεσή τους και να προτιμάτε εκείνα που περιέχουν φυσικά συστατικά. Είναι καλύτερα να αγοράσετε θεραπευτικές σειρές προϊόντων φροντίδας που πωλούνται στα φαρμακεία. Τα ξεφλουδίσματα στερεών σωματιδίων αντενδείκνυται πλήρως: μπορούν να επανεκκινήσουν τη διαδικασία της νόσου λόγω της παραμικρής βλάβης στο δέρμα. Τα οικιακά χημικά πρέπει επίσης να επιλέγονται για λόγους ασφάλειας της υγείας. Μην χρησιμοποιείτε επιθετικές σκόνες καθαρισμού με βάση το χλώριο και τη σίκαλη. Κατά τη διάρκεια του καθαρισμού πρέπει να φοράτε γάντια για να αποφύγετε αρνητικές επιπτώσεις στο δέρμα των χεριών.
  • Θεραπεία με βιταμίνες.Η διατήρηση της ισορροπίας της βιταμίνης ενδείκνυται για όλους, ειδικά για άτομα με χρόνια δερματίτιδα. Τα σύνθετα παρασκευάσματα διατηρούν το σώμα σε καλή κατάσταση, το βοηθούν να αντισταθεί σε ιούς και να αποτρέψει μεταβολικές διαταραχές.

ψωρίαση- Δεν πρόκειται για θανατική ποινή, αλλά για πολύ σοβαρό λόγο να επανεξετάσουμε τους κανόνες με τους οποίους ζούσατε προηγουμένως. Οι σύμμαχοί σας στην πορεία προς την εξεύρεση της νόσου θα πρέπει να είναι ικανοί επαγγελματίες - δερματολόγοι, διατροφολόγοι, θεραπευτέςΜε τη βοήθειά τους, καθώς και μια συνειδητή προσέγγιση στη θεραπεία, μπορείτε να μάθετε να ζείτε άνετα παρά τη διάγνωσή σας.