ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια μη μολυσματική ασθένεια που προσβάλλει το δέρμα, τις πλάκες των νυχιών και τις αρθρώσεις ενός ατόμου. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από μια κυματιστή πορεία με περιόδους παροξύνσεων και ύφεσης. Ο κίνδυνος αυτής της ασθένειας έγκειται όχι μόνο στις δυσάρεστες αισθήσεις που προκαλεί, αλλά και στο γεγονός ότι η ασθένεια περιπλέκει σημαντικά τη ζωή και επηρεάζει την κοινωνική προσαρμογή και μια φυσιολογική ποιότητα ζωής. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η σοβαρή κατάθλιψη μπορεί να προκύψει από την οξεία μορφή της νόσου.

Πώς να απαλλαγείτε από την ψωρίαση, ποια είναι αυτή η ασθένεια, ποια είναι τα συμπτώματα και η θεραπεία για την ψωρίαση; Μπορείτε να μάθετε για αυτό στο άρθρο μας.

Ψωρίαση: αιτίες

Υπό κανονικές συνθήκες, το δέρμα ενός υγιούς ατόμου ανανεώνεται μέσα σε ένα μήνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα νεκρά κύτταρα ξεφλουδίζονται και αντικαθίστανται νέα. Όταν διαταράσσεται ο μηχανισμός ανανέωσης του δέρματος, η διαδικασία ωρίμανσης των νέων κυττάρων διαρκεί μόνο μια εβδομάδα, γεγονός που διαταράσσει την κυτταρική ισορροπία. Ως αποτέλεσμα, τα κύτταρα πεθαίνουν πολύ πιο γρήγορα.

Σε περιοχές που επηρεάζονται από την παθολογική διαδικασία, υπάρχει υπερβολικός πολλαπλασιασμός κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, μακροφάγοι και κύτταρα επιθηλιακού ιστού. Λόγω αυτού, παρατηρείται απολέπιση του δέρματος και δημιουργείται η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τη φλεγμονώδη διαδικασία. Επιπλέον, επιταχύνονται οι διαδικασίες σχηματισμού νέων τριχοειδών αγγείων, γι 'αυτό το δέρμα στο σημείο της φλεγμονής γίνεται κόκκινο.

Η χρόνια ψωρίαση δεν είναι μολυσματική, επομένως η ασθένεια θεωρείται μη μολυσματική. Αυτό σημειώθηκε ήδη από τον 19ο αιώνα, αλλά μέχρι στιγμής οι επιστήμονες δεν μπορούν να δώσουν τον ακριβή λόγο για την εμφάνισή του.

Μεταξύ των λόγων που αποτελούν προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της νόσου είναι:

• Κληρονομία. Εάν οι γονείς ή οι στενοί συγγενείς ενός ατόμου έχουν προδιάθεση για παθολογίες του δέρματος, είναι πολύ πιθανό ότι θα μπορούσε να κληρονομηθεί. Αυτό οφείλεται σε μια μετάλλαξη σε ορισμένα τμήματα του DNA που βρέθηκαν σε ασθενείς με ψωρίαση και σε παρόμοια μετάλλαξη στα αγαπημένα τους άτομα.
• Μεταλλαγές γονιδίων. Οι παραβιάσεις της δομής του DNA, που επηρεάζουν την παραβίαση των διαδικασιών ανανέωσης του δέρματος, δεν μπορούν μόνο να κληρονομηθούν, αλλά και να εμφανιστούν σε μεταγενέστερη ηλικία σε άτομα των οποίων οι συγγενείς δεν έχουν ψωρίαση. Αυτό που προκαλεί τέτοιες γενετικές αλλαγές είναι άγνωστο.
• Αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οποιαδήποτε παραβίαση της άμυνας του σώματος μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της ψωρίασης.
• Διαταραχές στις μεταβολικές διεργασίες. Οι μεταβολικές διαταραχές εκδηλώνονται με τη μορφή αλλαγών στον μεταβολισμό των λιπών, του αζώτου, των υδατανθράκων και των βιταμινών στην ψωρίαση. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει συσσώρευση τοξινών στο σώμα, μείωση της προσαρμοστικότητας και αυξημένη ευαισθησία σε λοίμωξη. Επιπλέον, οι ασθενείς έχουν αύξηση στα επίπεδα χολικών οξέων στον ορό του αίματος, η οποία προκαλείται από μεταβολικές διαταραχές.
• Εξωτερικά ερεθίσματα. Τριβή, συνεχής επαφή με χημικές ενώσεις, στενά ρούχα, κοψίματα και τσιμπήματα εντόμων - όλα αυτά οδηγούν στην εμφάνιση μικροτραυμάτων στο δέρμα, η οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εξελιχθεί σε ψωρίαση.
• Συχνές αλλεργικές αντιδράσεις. Εάν ένα άτομο είναι επιρρεπές σε άτυπες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, οι οποίες εκδηλώνονται με τη μορφή εξανθημάτων, κνησμού και εξανθημάτων, τότε αυτή είναι μια επιπλέον πιθανότητα για ψωρίαση.
• Ισχυρές εμπειρίες ή επίμονες καταστάσεις άγχους. Κάθε άγχος οδηγεί σε αποδυνάμωση της άμυνας του σώματος και υπονομεύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Εάν ένα άτομο είναι επιρρεπές σε δερματικές παθήσεις, τότε ακριβώς σε τέτοιες στιγμές μπορεί να εκδηλωθεί. Επιπλέον, κάθε στρες επηρεάζει τις ενδοκρινικές διεργασίες, ως αποτέλεσμα των οποίων σημαντικές δόσεις αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης απελευθερώνονται στο αίμα. Αυτή η διαδικασία επηρεάζει τις μεταβολικές διεργασίες και τις βιοχημικές αντιδράσεις και αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ψωρίασης.
• Γενική εξασθένιση του σώματος λόγω σοβαρών ασθενειών - αθηροσκλήρωση, κίρρωση του ήπατος, διαβήτης, υψηλή αρτηριακή πίεση κ. λπ.
• Ανισορροπημένη διατροφή και κατάχρηση αλκοόλ. Εάν ένα άτομο τρώει πάρα πολύ λιπαρά, καπνιστά, αλμυρά, γλυκά και πικάντικα τρόφιμα, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ψωρίαση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υπερβολική κατανάλωση σοκολάτας και εσπεριδοειδών είναι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της νόσου.
• Ορμονικές διακυμάνσεις που προκαλούνται από σοβαρές αλλαγές στα επίπεδα ορμονών κατά την εμμηνόπαυση, την εφηβεία, την εγκυμοσύνη και το θηλασμό μετά από μια άμβλωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ορμονική αιτία της ψωρίασης μπορεί να μην σχετίζεται με τις περιόδους που δίνονται παραπάνω. Σε αυτήν την περίπτωση, πρόκειται για μια αλλαγή στη λειτουργία των οργάνων του ενδοκρινικού συστήματος.
• Κλιματική αλλαγή υπό δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες. Εάν ένα άτομο είναι επιρρεπές σε ψωρίαση και μετακινηθεί σε ψυχρότερη περιοχή, η ασθένεια μπορεί να επιδεινωθεί σημαντικά. Το ίδιο ισχύει για περιοχές με πολύ μολυσμένο αέρα και πολύ μολυσμένο νερό. Ωστόσο, ο κλιματικός παράγοντας δύσκολα μπορεί να ονομαστεί η βασική αιτία της νόσου. Αντιθέτως, λειτουργεί ως καταλύτης που ενεργοποιεί την «αδρανής» μορφή της τάσης του σώματος για ψωρίαση.

Πώς να διαπιστώσετε εάν είναι ψωρίαση: συμπτώματα της νόσου

Πρώτα απ 'όλα, η ψωρίαση είναι μια κατάσταση του δέρματος. Σε ορισμένες ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο το δέρμα, αλλά και τους τένοντες, τα εσωτερικά όργανα, τη σπονδυλική στήλη, τις πλάκες των νυχιών και τις αρθρώσεις. Το παρακάτω εξετάζει τα σημάδια της ψωρίασης που εμφανίζονται αρχικά και σας βοηθούν να διακρίνετε την ψωρίαση από άλλες δερματικές παθήσεις.

Πώς ξεκινά η ψωρίαση;

Στην επιφάνεια του δέρματος (πιο συχνά στα γόνατα, τα χέρια, τους αγκώνες, την πλάτη, τις μασχάλες, κάτω από το στήθος, στην περιοχή του ιερού, στα γεννητικά όργανα) και μερικές φορές στις βλεννογόνους, στρογγυλεμένες, ξηρές, κοκκινωμένες εμφανίζονται περιοχές. Αρχικά, το μέγεθός τους είναι σχετικά μικρό: κάθε λεπίδα έχει διάμετρο μόνο μερικά χιλιοστά. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, οι πληγείσες περιοχές αυξάνονται, οι βλατίδες συγχωνεύονται μεταξύ τους και σχηματίζουν τις λεγόμενες πλάκες ψωρίασης: η διάμετρος τους φτάνει τα 10 cm και ακόμη περισσότερο.

Αρχικά, οι βλατίδες δεν προκαλούν αισθητή δυσφορία σε ένα άτομο. Πρακτικά δεν φαγούρα ούτε φαγούρα. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς μεγαλώνουν και σχηματίζουν πλάκες, οι πληγείσες περιοχές πυκνώνουν και αυξάνονται ελαφρώς πάνω από τις υγιείς περιοχές του δέρματος. Αυτό το φαινόμενο συνοδεύεται από φαγούρα.

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ψωρίασης στο αρχικό στάδιο είναι ο σχηματισμός μικρών ξηρών ζυγών με χαλαρή δομή στις πληγείσες περιοχές του σώματος. Το χρώμα τους κυμαίνεται από υπόλευκο έως κιτρινωπό-γκρι, και ένα λεπτό ροζ-κόκκινο περίγραμμα μπορεί να δει γύρω από κάθε σήμα. Εξωτερικά, αυτές οι ζώνες μοιάζουν λίγο με τηγμένη παραφίνη, για την οποία ονομάζονται "λίμνες παραφίνης".

Τα σημάδια της ψωρίασης στο δέρμα του σώματος και του προσώπου μπορεί αρχικά να εκληφθούν ως εκδηλώσεις εκζέματος ή άλλων δερματικών παθήσεων. Το στάδιο της ψωρίασης - που ονομάζεται τριάδα της ψωρίασης - βοηθά στον προσδιορισμό της φύσης της νόσου.

1. Στάδιο Stearic Stain. Χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό χαρακτηριστικών στεατικών ροκανιδιών που εμφανίζονται όταν η πλάκα αποξέζεται.
2. Τελική σκηνή ταινίας. Εμφανίζεται ως μια λεία, υγρή και λαμπερή κόκκινη επιφάνεια κάτω από την κλίμακα.
3. Στάδιο «απόψυξης αίματος». Όταν ένα άτομο αρχίζει να ξύνει το τελικό φιλμ, μικρές σταγόνες αίματος σχηματίζονται στην επιφάνειά τους, που προκαλούνται από αιμορραγία. Αυτό, με τη σειρά του, προκαλείται από την αραίωση του αγγειακού δικτύου και την ευθραυστότητα των τριχοειδών.

Η έναρξη της ψωρίασης συνοδεύεται επίσης από συμπτώματα που δεν σχετίζονται με το δέρμα. Συνήθως, οι ασθενείς παραπονιούνται για αυξημένη κόπωση, απάθεια, ευερεθιστότητα, υπνηλία, αλλαγές στη διάθεση, ζάλη, ναυτία και αϋπνία.

Πώς εκδηλώνεται η ψωρίαση εκτός από δερματικές βλάβες;

Αυτή η ασθένεια επηρεάζει όχι μόνο το δέρμα, αλλά και άλλα όργανα και συστήματα. Διακρίνονται οι ακόλουθες εκδηλώσεις και μορφές ψωρίασης:

• Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βλάβη δεν εντοπίζεται στις ανώτερες περιοχές του δέρματος, αλλά πολύ βαθύτερη. Ως αποτέλεσμα, η ασθένεια εξαπλώνεται στις αρθρώσεις. Η πορεία της νόσου είναι με πολλούς τρόπους παρόμοια με την ανάπτυξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, αλλά υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους. Για παράδειγμα, στην ψωριασική αρθρίτιδα, παρατηρείται συνήθως ασύμμετρη βλάβη στις αρθρώσεις, η μεγαλύτερη αιτία δυσφορίας εμφανίζεται το πρωί, αλλά η κύρια διαφορά είναι ότι ο ρευματοειδής παράγοντας απουσιάζει στο αίμα ασθενών με ψωριασική αρθρίτιδα.

• Μυϊκή βλάβη. Εάν η ασθένεια βρίσκεται σε εξαιρετικά προχωρημένο στάδιο, μπορεί να εμφανιστεί ατροφία του μυϊκού ιστού μετά από βλάβη του χόνδρου και των αρθρώσεων.
• Ηπατική δυσλειτουργία. Η δουλειά του ήπατος είναι να καθαρίζει το αίμα και να απομακρύνει επιβλαβείς ουσίες. Όταν το επίπεδο τοξινών χαρακτηριστικό της ψωρίασης αυξάνεται στο σώμα, είναι το συκώτι που υποφέρει κατά πρώτο λόγο.
• Η μετάβαση της νόσου από το δέρμα στους βλεννογόνους. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ασθένεια εξελίσσεται και εξαπλώνεται στους βλεννογόνους των μάγουλων και των γεννητικών οργάνων, των χειλιών και της γλώσσας. Οι βλεννώδεις μεμβράνες διογκώνονται, εμφανίζονται εστίες φλεγμονής, συνοδευόμενες από απολέπιση.
• Βλάβη στις πλάκες των νυχιών (ψωριασική ονυχοδυστροφία). Η ψωρίαση προσβάλλει τα νύχια αρκετά συχνά. Η ασθένεια εκδηλώνεται με πάχυνση των νυχιών στα χέρια και τα πόδια, μια αλλαγή στο χρώμα τους, την εμφάνιση αυλακώσεων και σημείων πάνω τους. Μπορούν επίσης να παρατηρηθούν φλεγμονώδεις διεργασίες που επηρεάζουν το δέρμα γύρω από τα νύχια, αιμορραγία κάτω από την πλάκα των νυχιών, ξηρότητα, αποκόλληση και αυξημένη ευθραυστότητα των νυχιών. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, μπορούμε να μιλήσουμε για την πλήρη αποκόλληση του νυχιού και την απώλεια του.

Όπως μπορείτε να δείτε, αυτή η ασθένεια είναι αρκετά επικίνδυνη, οπότε η θεραπεία της πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό για να αποφευχθεί η μετάδοσή της σε άλλα όργανα και συστήματα.

Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;

Δεδομένου ότι η ασθένεια δεν είναι μολυσματική και όχι ιογενής, δεν είναι καθόλου μεταδοτική. Ο μόνος τρόπος για να μεταδοθεί η ασθένεια είναι μέσω γενετικής προδιάθεσης, η οποία προκαλείται από την κληρονομικότητα.

Τύποι ψωρίασης

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αυτής της ασθένειας, καθένας από τους οποίους έχει τα δικά του χαρακτηριστικά της πορείας και τα χαρακτηριστικά συμπτώματα.

• Απλή / χυδαία / πλάκα / πλάκα / κοινή. Σύμφωνα με τη διεθνή ταξινόμηση των ασθενειών - Prosiasis Vulgaris. Αυτή η μορφή είναι πιο κοινή από άλλες: περίπου το 80-90% των περιπτώσεων ασθένειας είναι ψωρίαση vulgaris. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση "λιμνών παραφίνης" ή πλακών ψωρίασης.

• Αντίστροφη (αντίστροφη ψωρίαση). Αυτός ο τύπος ασθένειας επηρεάζει κυρίως τις πτυχές του δέρματος, την εξωτερική επιφάνεια των μηρών, την περιοχή της βουβωνικής χώρας με τα εξωτερικά γεννητικά όργανα. Η κύρια διαφορά μεταξύ της αντίστροφης ψωρίασης και της χυδαίας ψωρίασης είναι ότι με την αντίστροφη μορφή της νόσου, πλάκες δεν σχηματίζονται στο δέρμα: το δέρμα καλύπτεται με κόκκινες κηλίδες, συνοδευόμενο από φλεγμονώδη διαδικασία. Ο κίνδυνος της αντίστροφης ψωρίασης είναι ότι εξελίσσεται με ιδρώτα και τριβή. Ως αποτέλεσμα, σχηματίζονται μικροκράτηση στο δέρμα όπου εισέρχεται η λοίμωξη. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να εμφανιστούν δερματικές αλλοιώσεις με κόκκους και μύκητες.
• Σε σχήμα σταγόνας (σύμφωνα με το ICD - ψωρίαση του εντέρου). Διαφέρει από άλλες ποικιλίες στο ότι το εξάνθημα με ψωρίαση σε σχήμα δακρύων δεν συνδυάζεται σε μεγάλες πλάκες. Το σώμα του ασθενούς καλύπτεται με μικρά σημεία που μοιάζουν με σταγόνες (εξ ου και το όνομα της νόσου), το χρώμα του οποίου ποικίλλει από ροζ σε μωβ.

• Φλύκταινα / εξιδρωματικό. Εάν άλλοι τύποι της νόσου χαρακτηρίζονται από ξηρές περιοχές του δέρματος, η φλυκταινώδης ή εξιδρωματική ψωρίαση μπορεί να αναγνωριστεί με φουσκάλες που κλαίνε γεμάτες με ένα διαυγές υγρό. Σε αυτήν την περίπτωση, το δέρμα γύρω από τις κυψέλες συνήθως γίνεται κόκκινο, η τοπική θερμοκρασία αυξάνεται. Εάν οι φουσκάλες σκάσουν ή εάν ο ασθενής τις χτενίσει, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης και επακόλουθη εξάλειψη - αυτός είναι ο κύριος κίνδυνος για τη φλυκταινώδη μορφή της νόσου.

• Ψωριασικά ερυθροδερμικά. Αυτή είναι μια από τις πιο σοβαρές μορφές της νόσου, η οποία, εάν είναι δυσμενής, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ασθενούς. Η ιδιαιτερότητά του είναι το ξεφλούδισμα του δέρματος, ως αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να εμφανιστεί μόλυνση με παθογόνο μικροχλωρίδα. Το πρώτο σημάδι και σύμπτωμα αυτού του τύπου ασθένειας - ψωρίαση - εκδηλώνεται από σοβαρό κνησμό του δέρματος, μικρά κόκκινα εξανθήματα με λευκές κλίμακες, διευρυμένους λεμφαδένες, πρήξιμο των ιστών και αύξηση της συνολικής θερμοκρασίας του σώματος στους 38-39 βαθμούς . Χωρίζεται σε γενικευμένους και υπερεργικούς τύπους.

• Σμηγματορροϊκή ψωρίαση. Τις περισσότερες φορές, αυτός ο τύπος ασθένειας επηρεάζει το τριχωτό της κεφαλής, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επηρεαστούν οι ρινοχειλικές πτυχές, το δέρμα κοντά στα αυτιά και η περιοχή των ωμοπλάτων. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των ζυγών (εάν εντοπίζονται στο κεφάλι), σοβαρό κνησμό και γκρι άνθηση.

Επιδείνωση της ψωρίασης

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από μια χρόνια κυματιστή πορεία με περιόδους παροξύνσεων και ύφεσης. Μείωση της έντασης των συμπτωμάτων παρατηρείται συνήθως κατά τη ζεστή περίοδο, ενώ η ασθένεια επιδεινώνεται το χειμώνα και το φθινόπωρο.

Παράγοντες που προκαλούν επιδείνωση της νόσου μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Άγχος, φόβος.
• Μη ισορροπημένο πρόγραμμα εργασίας και ανάπαυσης.
• Αδυναμία του σώματος μετά από μολυσματική ή ιογενή ασθένεια.
• Μια απότομη αύξηση των ορμονών.
• Λήψη φαρμάκων.
• Χρήση ακατάλληλων καλλυντικών.
• Επαφή με το δέρμα με οικιακά χημικά.
• Δυσλειτουργία συστημάτων οργάνων.
• Έκθεση σε υπερβολικά ξηρό, ζεστό ή κρύο αέρα.
• Η εντατική προσωπική υγιεινή δεν είναι εγγυημένη.
• Τσιμπήματα εντόμων.
• Επιδείνωση των αλλεργικών αντιδράσεων.
• Φορέστε στενά συνθετικά ρούχα.
• Μετάβαση σε ασυνήθιστο κλίμα.

Η επιδείνωση μιας δερματικής νόσου (συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης) φέρνει μεγάλη ενόχληση στον ασθενή - όχι μόνο σωματική, αλλά και, σε μεγαλύτερο βαθμό, ψυχολογική. Η ποιότητα ζωής ενός ατόμου που πάσχει από σοβαρή ψωρίαση στο οξύ στάδιο μειώνεται σημαντικά.

Οι ασθενείς με ψωρίαση συχνά έχουν σημαντικές δυσκολίες και προβλήματα με την κοινωνική προσαρμογή που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την επαγγελματική / σχολική / οικιακή ζωή. Ένα άτομο αρνείται την επαφή με άλλους και προτιμά να περνά τον περισσότερο χρόνο του μόνο του. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσει κοινωνικό άγχος, το οποίο με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εξελιχθεί σε μείζονα κατάθλιψη.

Καθώς η ασθένεια επιδεινώνεται, μπορεί να δυσκολευτεί ο ασθενής να φροντίσει τον εαυτό του και τα αγαπημένα του πρόσωπα, να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και ακόμη και να κοιμηθεί. Εάν το εξάνθημα εντοπίζεται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, μπορεί να προκαλέσει σωματική και ψυχολογική δυσφορία και να οδηγήσει σε συντρόφους που αρνούνται την οικειότητα.

Η σοβαρότητα της νόσου

Ανάλογα με την περιοχή του δέρματος που επηρεάζεται και τον βαθμό στον οποίο η βλάβη έχει εξαπλωθεί στις αρθρώσεις, τα νύχια και τα εσωτερικά όργανα, η ασθένεια μπορεί να είναι ήπια, μέτρια ή σοβαρή.

• Η ήπια μορφή συνεπάγεται μικρή βλάβη στο δέρμα όταν η συνολική επιφάνεια της βλάβης είναι περίπου 3%.
• Η ήττα του 3 έως 10% του ανθρώπινου δέρματος θεωρείται η μέση σοβαρότητα της νόσου.
• Σοβαρός βαθμός σημαίνει σημαντική βλάβη του δέρματος - 10% ή περισσότερο της συνολικής περιοχής του δέρματος.

Εάν ένας ασθενής διαγνωστεί με βλάβη στις αρθρώσεις, τους μύες και τα εσωτερικά όργανα, τότε είναι μια σοβαρή μορφή της νόσου, ακόμη και αν δεν υπάρχουν ουσιαστικά πλάκες και βλατίδες στο σώμα.

Πώς να απαλλαγείτε από την ψωρίαση: θεραπεία

Το ζήτημα του πώς να θεραπεύσει την ψωρίαση για πάντα είναι μια ανησυχία για όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτήν την ασθένεια. Η καταπολέμηση των εξωτερικών εκδηλώσεων της νόσου θα δώσει μόνο ένα προσωρινό αποτέλεσμα. Επομένως, για να έχει μόνιμη επίδραση, είναι σημαντικό να εξαλειφθούν τα αίτια της ψωρίασης. Αυτό συνήθως απαιτεί πολύ χρόνο - έως και αρκετά χρόνια. Ο ασθενής πρέπει να είναι υπομονετικός, αλλά μόνο σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να αναμένει μακροπρόθεσμη επίδραση.

Ας δούμε πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ψωρίαση με φάρμακα, ορμονική θεραπεία, φωτοθεραπεία και άσκηση. Στρέφουμε επίσης τις μεθόδους θεραπείας της ψωρίασης με λαϊκές θεραπείες - σε συνδυασμό με την παραδοσιακή θεραπεία, η παραδοσιακή ιατρική μπορεί να επιτύχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα.

Αντιμετώπιση της ψωρίασης με φάρμακα

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε αφού αντιμετωπίσετε ύποπτα στρογγυλά εξανθήματα, αυξημένη ξηρότητα και ξεφλούδισμα του δέρματος στον εαυτό σας ή στα αγαπημένα σας πρόσωπα είναι να αναζητήσετε ειδική ιατρική βοήθεια. Μόνο ένας δερματολόγος μπορεί να καθορίσει με ακρίβεια τι είδους δερματική βλάβη εμφανίζεται στη συγκεκριμένη περίπτωσή σας. Θυμηθείτε: σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία, καθώς η έλλειψη θεραπείας ή τα αυτοεπιλεγμένα φάρμακα μπορεί να βλάψουν σοβαρά την υγεία σας.

Συνήθως δεν απαιτούνται δοκιμές ή δερματικές εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου. Αρκεί ο γιατρός να δει το δέρμα καλυμμένο με βλατίδες ή πλάκες για να προσδιορίσει την αιτία της βλάβης. Εάν υπάρχει σοβαρή μορφή της νόσου, ο δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει παραπομπή για εξετάσεις - γενικές και βιοχημικές μελέτες του αίματος και των ούρων. Μπορεί επίσης να απαιτείται βιοψία δέρματος σε ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις. Μπορεί να χρειαστούν ακτίνες Χ για τη διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας.

Υπάρχουν αρκετές αποτελεσματικές θεραπείες για την ψωρίαση. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής επιλογής εξαρτάται από το βαθμό βλάβης στο δέρμα, τις αρθρώσεις, τα νύχια και την ένταση της εξέλιξης της νόσου. Συνήθως η καλύτερη επιλογή είναι να επιλέξετε μια ολοκληρωμένη θεραπευτική αγωγή που περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών και εσωτερικών θεραπειών, τη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας, το μπάνιο σε λουτρά με αλάτι και σόδα και τη φυσική θεραπεία.

Για να αποφευχθεί ο κνησμός και το ξεφλούδισμα του δέρματος, χρησιμοποιούνται κρέμες, τζελ, αλοιφές, σπρέι και λοσιόν. Μπορούν να παρασκευαστούν με βάση το σαλικυλικό οξύ, την πυριθειόνη, την πίσσα και άλλα δραστικά συστατικά. Το κύριο καθήκον των ορμονικών και μη ορμονικών εξωτερικών παρασκευασμάτων είναι να μαλακώσουν τις πλάκες ψωρίασης, να τις απολυμάνουν, να εξαλείψουν τη φλεγμονή, να ενυδατώσουν και να φροντίσουν τις πληγείσες περιοχές του δέρματος.

Στον ρόλο των φαρμάκων που λαμβάνονται από το στόμα στη θεραπεία της ψωρίασης σε ανθρώπους, υπάρχουν φάρμακα που βασίζονται στην εφαλιζουμπάμη, το νάτριο γάμμα-ϋ-γλουταμυλ-ϋ-τρυπτοφάνη κ. λπ.

Ένα θετικό αποτέλεσμα στη θεραπεία της ψωρίασης του δέρματος δίνει ένα διάλειμμα στη θάλασσα. Ταυτόχρονα, συνιστάται να επιλέξετε θέρετρα με σχετικά ήπιο και ζεστό κλίμα. Η ιδανική λύση είναι η θεραπεία σε εξειδικευμένες εγκαταστάσεις σανατόριου και σπα, ενώ οι υπόλοιπες στοχεύουν στη σύνθετη θεραπεία της ψωρίασης.

Ψωρίαση: θεραπεία στο σπίτι

Η θεραπεία της ψωρίασης με οικιακές και λαϊκές θεραπείες μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο εάν δρα ως συμπληρωματική θεραπεία που συμπληρώνει την κύρια θεραπεία φαρμάκων. Ένα στοίχημα για τις συνταγές παραδοσιακών φαρμάκων μπορεί επίσης να γίνει εάν ο ασθενής είναι αλλεργικός στα φάρμακα. Σε κάθε περίπτωση, ο γιατρός πρέπει να αποφασίσει τι να κάνει με την ψωρίαση. Έτσι, εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αυτήν ή αυτή τη λαϊκή μέθοδο, αξίζει να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο.

Ένα από τα πιο κοινά παραδοσιακά φάρμακα για την ψωρίαση είναι η χρήση μαγειρικής σόδας. Το όξινο ανθρακικό νάτριο έχει μαλακτικό αποτέλεσμα στις ψωριασικές πλάκες, μαλακώνει το τραχύ δέρμα, μειώνει τον κνησμό και βελτιώνει την απομάκρυνση των αποβλήτων. Με βάση τη σόδα, οι σπιτικές αλοιφές, τα λουτρά, η σόδα λαμβάνεται από το στόμα, οι συμπιέσεις και οι λοσιόν.

Τα λουτρά με αλάτι είναι επίσης ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη θεραπεία της νόσου. Γίνονται μια αξιόλογη εναλλακτική λύση εάν ο ασθενής δεν έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στη θάλασσα.

Ο χυμός σελαντίνης που εφαρμόζεται σε ψωριασικές πλάκες δίνει επίσης θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, πρέπει να θυμάστε ότι αυτή η θεραπεία είναι αρκετά επιθετική. Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι ο χυμός δεν φτάνει σε υγιείς περιοχές του δέρματος

Τα κελύφη καρυδιάς χρησιμοποιούνται επίσης για την καταπολέμηση των ψωριασικών πλακών. Το πιάτο χύνεται με βραστό νερό, το οποίο επιμένει, η προκύπτουσα έγχυση διηθείται και τοποθετείται σε ζεστό λουτρό. Αυτή η θεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε περιόδους επιδείνωσης της νόσου.

Πώς μπορείτε να θεραπεύσετε την ψωρίαση με δίαιτα;

Η επαρκής διατροφή αποτελεί σημαντικό μέρος όλων των παθήσεων του δέρματος και η ψωρίαση δεν αποτελεί εξαίρεση. Φυσικά, μια ισορροπημένη διατροφή δεν μπορεί να είναι εκατό τοις εκατό θεραπεία για την ψωρίαση, αλλά όταν συνδυάζεται με φάρμακα και παραδοσιακή ιατρική, δίνει καλά αποτελέσματα.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας και για να παραταθεί η διάρκεια της ύφεσης, οι γιατροί συνιστούν την αποφυγή αλκοόλ, καπνιστών και αλμυρών τροφών, λιπαρών και πικάντικων τροφίμων, τη χρήση τεχνητών γεύσεων, συντηρητικών, γαλακτωματοποιητών και χημικών χρωμάτων, λιπαρών κρεάτων, μαγιονέζας και κέτσαπ. Συνιστάται επίσης να μειώσετε την ποσότητα αλατιού, ραφιναρισμένης ζάχαρης, σοκολάτας και άλλων γλυκών και εσπεριδοειδών. Οι γιατροί συμβουλεύουν να εστιάσουν στη χρήση γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, σε φυτικά τρόφιμα, δημητριακά, άπαχα κρέατα και ψάρια.

Παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της διατροφής είναι επιθυμητό να μειωθεί η ποσότητα λίπους που καταναλώνεται, είναι παράλογο να το εγκαταλείψουμε εντελώς. Απλά πρέπει να αντικαταστήσετε το ζωικό λίπος με φυτικά έλαια - ελιές, σπόρους λιναριού, καλαμπόκι, ηλίανθο.

Πρόληψη της ψωρίασης

Τα στάδια της ψωρίασης περιλαμβάνουν απαραιτήτως μια περίοδο ύφεσης. Είναι σημαντικό να παραταθούν αυτές οι περίοδοι όσο το δυνατόν περισσότερο. Για να το κάνει αυτό, ο ασθενής πρέπει να τηρεί ορισμένους κανόνες πρόληψης ασθενειών:

• Αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις.
• Φάτε μια ισορροπημένη διατροφή.
• Αρνηθείτε να φοράτε σφιχτά ρούχα από μαλλί και συνθετικά υλικά.
• Περάστε αρκετό χρόνο σε εξωτερικούς χώρους.
• Βεβαιωθείτε ότι έχετε αρκετό ξεκούραση και ύπνο.
• Φροντίστε καλά το δέρμα σας.