Ψωρίαση – αιτίες και συμπτώματα, τύποι, θεραπεία και επαφές

Ψωρίαση στο δέρμα του χεριού

Για πολλούς αιώνες, η ανθρωπότητα προσπαθεί να αποκαλύψει όλα τα μυστικά αυτής της μυστηριώδους δερματικής νόσου, αλλά πολλά είναι ακόμα άγνωστα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η ψωρίαση επηρεάζει το 4 έως 7 τοις εκατό του πληθυσμού, με τους άνδρες και τις γυναίκες να είναι εξίσου ευαίσθητοι σε αυτήν. Συνήθως τα πρώτα σημάδια της ψωρίασης εμφανίζονται κατά την εφηβεία και μπορεί να συνοδεύουν ένα άτομο σε όλη του τη ζωή, άλλοτε μειώνονται και εξαφανίζονται, άλλοτε γίνονται πιο σοβαρά.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για την ψωρίαση

ψωρίασηείναι μια μακροχρόνια φλεγμονώδης διαδικασία του δέρματος, η οποία θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα (που σχετίζεται με αλλεργική αντίδραση στους ιστούς του). Πρόκειται για μια χρόνια ασθένεια του δέρματος που επηρεάζει τα κύτταρα του εξωτερικού στρώματος της επιδερμίδας. Η ασθένεια εκδηλώνεται συνήθως ως κόκκινο, αργυρόχρωμο φολιδωτό δέρμα στα πόδια, τα γόνατα, την πλάτη, το στήθος, κ. λπ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ψωρίαση ξεκινά σε μικρές κηλίδες του δέρματος, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να εξαπλωθούν σε μεγάλες περιοχές του σώματος. Υπάρχουν πολλές αιτίες και παράγοντες κινδύνου που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας και υπάρχουν αρκετές θεωρίες που εξηγούν την εμφάνισή της.

Αυτοάνοσο αίτιο

Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί λόγω ενός συνδυασμού γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων όπως λοιμώξεις, τραύματα, στρες και ορισμένα φάρμακα. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να πυροδοτήσουν μια απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος που αρχίζει να επιτίθεται στους ιστούς του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του δέρματος.

Ωστόσο, οι υποκείμενες διεργασίες της ψωρίασης δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ψωρίαση είναι μια πολλαπλή ασθένεια που εκδηλώνεται διαφορετικά σε κάθε ασθενή. Η μελέτη των μηχανισμών που κρύβονται πίσω από την ψωρίαση μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών, στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Επιρροή του μεταβολισμού

Οι μεταβολικές διαταραχές επηρεάζουν σημαντικά την κατάσταση του δέρματος και την ανοσία σε ασθενείς με ψωρίαση. Ο αυξημένος μεταβολισμός οδηγεί στο σχηματισμό τοξινών και ελεύθερων ριζών, οι οποίες συμβάλλουν σε φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Υπάρχει ανισορροπία σε διάφορες μεταβολικές διεργασίες.

  • Με διαταραχές του μεταβολισμού των πρωτεϊνών σε ασθενείς με ψωρίαση, η περιεκτικότητα σε λευκωματίνη στο αίμα μειώνεται και η περιεκτικότητα σε σφαιρίνες αυξάνεται, γεγονός που αυξάνει την ευαισθητοποίησή τους.
  • Κατά τον μεταβολισμό των λιπιδίων, παρατηρείται αύξηση της περιεκτικότητας σε λιπίδια και χοληστερόλη στο αίμα.
  • Η μείωση της πρόσληψης θερμίδων και η κατανάλωση φυτικών τροφίμων μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα της ψωριασικής φλεγμονής.
  • Σχεδόν πάντα συμβαίνουν διαταραχές στον μεταβολισμό των υδατανθράκων.
  • Διαταράσσεται επίσης ο μεταβολισμός των βιταμινών και των μετάλλων, ο οποίος εκδηλώνεται με μείωση της περιεκτικότητας σε βιταμίνη C, A, B6, B12, σίδηρο, χαλκό και ψευδάργυρο στο αίμα, αλλά αύξηση της περιεκτικότητας σε βιταμίνη C.

Μολυσματική αιτία

Αυτή η θεωρία ήταν ευρέως διαδεδομένη τον περασμένο αιώνα. Θεωρήθηκε ότι η ψωρίαση μπορεί να προκληθεί από ορισμένα βακτήρια (στρεπτόκοκκοι), μύκητες και ιούς, αλλά αυτές οι υποθέσεις δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά. Ωστόσο, οι δερματολόγοι επισημαίνουν ότι οποιαδήποτε οξεία μολυσματική διαδικασία ή χρόνια λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει στην επανεμφάνιση της ψωρίασης. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη θεωρία του ιού. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι ιοί RNA όπως ο HIV και άλλοι ρετροϊοί μπορούν να επηρεάσουν τη γενετική συσκευή και να προκαλέσουν την εμφάνιση γονιδίων που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη ψωρίασης.

Γενετική προδιάθεση

Η κληρονομική προδιάθεση για αυτοάνοσες αντιδράσεις αποτελεί παράγοντα κινδύνου για ψωρίαση. Εάν οι στενοί συγγενείς ενός ατόμου πάσχουν από αυτή την ασθένεια, η πιθανότητα εμφάνισης της αυξάνεται. Πολλά γονίδια μπορεί να σχετίζονται με την ψωρίαση, συμπεριλαμβανομένων των συμπλεγμάτων PSORS1-PSORS9, με το PSORS1 να είναι ιδιαίτερα ενεργό. Περιέχει τα γονίδια HLA-C, HLA-Cw6, CCHCR1 και CDSN, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου. Τα γονίδια επηρεάζουν το μεταβολισμό, την ανοσία και την ανάπτυξη αυτοάνοσων διεργασιών. Ωστόσο, η παρουσία αυτών των γονιδίων δεν σημαίνει ότι ένα άτομο θα αναπτύξει απαραίτητα ψωρίαση. Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να προκληθεί από άλλους παράγοντες.

Νευρογενές αίτιο

Το υπερβολικό στρες στο νευρικό σύστημα, το παρατεταμένο στρες και η ανισορροπία στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, που παρέχει τη νεύρωση των αιμοφόρων αγγείων και των εσωτερικών οργάνων, μπορεί να είναι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ψωρίασης. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε ανισορροπία στο ενδοκρινικό σύστημα, αλλαγές στις μεταβολικές διεργασίες και διαταραχές της ανοσολογικής απόκρισης, αυξημένη ευερεθιστότητα ή κατάθλιψη, συνεχή κόπωση, υπνηλία και απάθεια, που με τη σειρά τους μπορεί να οδηγήσει σε ψωρίαση.

Ενδοκρινική

Οι ενδοκρινικές διαταραχές που εμφανίζονται στην ψωρίαση είναι αρκετά συχνές και μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της νόσου. Ωστόσο, η σχέση μεταξύ τους και της ψωρίασης δεν είναι απολύτως σαφής και δεν έχει αποδειχθεί. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι ασθενείς με ψωρίαση υποφέρουν συχνά από δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, της υπόφυσης και των επινεφριδίων. Οι γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τον εμμηνορροϊκό κύκλο και οι άνδρες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τη σεξουαλική λειτουργία.

Συμπτώματα και χαρακτηριστικά της ψωρίασης

Η ψωρίαση εκδηλώνεται όχι μόνο με δερματικά εξανθήματα, αλλά και με άλλα συμπτώματα. Συχνά ξεκινά στην παιδική ή εφηβική ηλικία και σχετίζεται με ορμονικές διαταραχές, βλαστική-αγγειακή δυστονία και στρες.

Τα πρώτα σημάδια είναικούρασηΚαιΑλλαγή διάθεσης. Το κύριο σύμπτωμα είναι μικρά ροζ εξογκώματα στο δέρμα που ονομάζονται βλατίδες και καλύπτονται από λευκά λέπια. Οι βλατίδες περιβάλλονται από ένα ελαφρύτερο περίγραμμα.

Με την πάροδο του χρόνου, στοιχεία του εξανθήματος μπορούν να συνδυαστούν για να σχηματίσουν μεγάλες, ασυνήθιστου σχήματος πλάκες. Η βάση κάθε βλατίδας είναιφλεγμονώδη διήθηση. Διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι εξανθήματος:

  • ακριβής (όχι μεγαλύτερη από 1 mm σε διάμετρο).
  • σε σχήμα δακρύου – (βλατίδες σταγονιδίων μεγέθους έως 2 mm).
  • Σε σχήμα νομίσματος – (στρογγυλά κέρματα από βλατίδες μεγέθους έως 5 mm).

Το εξάνθημα έχει επίσης τα δικά του χαρακτηριστικά:

  • Λεκέ από στεατικό οξύ – όταν ξύνετε την επιφάνεια της βλατίδας.
  • Τελικό φιλμ - αφού καθαρίσετε τις βλατίδες από τα λέπια, μπορείτε να δείτε ένα διαφανές φιλμ.
  • αιματηρή δροσιά (φαινόμενο Auspitz) – εάν καταστραφεί η ακεραιότητα του φιλμ, ενδέχεται να δημιουργηθούν μικρά αιματηρά σταγονίδια.

Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;

Πολλοί πιστεύουν ότι η ψωρίαση είναι μεταδοτική, γι' αυτό και προσπαθούν να αποφύγουν την επαφή με άτομα που πάσχουν από αυτήν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην επιθυμία του ασθενούς να αποσυρθεί από τους άλλους και σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Ωστόσο, μελέτες έχουν δείξει ότι η ψωρίαση δεν μεταδίδεται μέσω της επαφής με τον ασθενή. Εάν όλα τα μέλη της οικογένειας πάσχουν από αυτή την ασθένεια, αυτό απλώς υποδηλώνει την παρουσία ενός γενετικού παράγοντα στην ανάπτυξη της παθολογίας.

Ταξινόμηση και στάδια ανάπτυξης της ψωρίασης

Επί του παρόντος, υπάρχουν τρία κύρια στάδια στην ανάπτυξη της ψωρίασης:

  1. Ένα προοδευτικό στάδιο που χαρακτηρίζεται από τη συνεχή εμφάνιση νέων εξανθημάτων που συνοδεύονται από έντονο κνησμό.
  2. Το στατικό στάδιο, στο οποίο παύουν να εμφανίζονται νέοι σχηματισμοί και αρχίζουν να επουλώνονται οι ήδη υπάρχοντες.
  3. Ένα παλινδρομικό στάδιο στο οποίο εμφανίζονται όρια γύρω από το εξάνθημα και το δέρμα που επηρεάζεται από το εξάνθημα γίνεται πιο σκούρο χρώμα λόγω της αυξημένης μελάγχρωσης.

Επιπλέον, υπάρχουν αρκετοί βαθμοί σοβαρότητας της παθολογίας:

  • Ήπιου βαθμού, όταν δεν έχει προσβληθεί περισσότερο από το 3% της επιφάνειας του δέρματος.
  • Μέτριας ποιότητας που χαρακτηρίζεται από 3-10% βλάβη στο δέρμα.
  • Σοβαρό επίπεδο όπου η νόσος επηρεάζει περισσότερο από 10%.

Τύποι ψωρίασης

ψωρίασηείναι μια χρόνια ασθένεια του δέρματος που μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους. Τα εξανθήματα, η θέση τους και η βλάβη σε άλλα συστήματα και όργανα μπορεί να είναι διαφορετικά. Ανάλογα με αυτά τα χαρακτηριστικά, διακρίνονται διαφορετικές μορφές ψωρίασης.

Απλό (χυδαίο, σήμα)

Η κατά πλάκας ψωρίαση είναι η πιο κοινή μορφή αυτής της νόσου. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την εμφάνιση ανοιχτό ροζ βλατίδων καλυμμένων με λευκά λέπια.

Ψωρίαση αγκώνα

Αυτή είναι μια τυπική εκδήλωση της ήπιας ψωρίασης κατά πλάκας. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ψωρίασης των αγκώνων είναι η παρουσία μιας ή περισσότερων μόνιμων πλακών «καθήκοντος» στην εκτεινόμενη πλευρά των αρθρώσεων του αγκώνα. Όταν τα στοιχεία αυτά εκτεθούν σε τραύμα, εμφανίζεται επιδείνωση.

Εντερική ψωρίαση

Όταν σχετίζεται με βακτηριακές (συνήθως στρεπτοκοκκικές) και ιογενείς λοιμώξεις, αυτός ο τύπος ψωρίασης μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή. Αυτή η κατάσταση είναι συχνή στα παιδιά και ξεκινά με την εμφάνιση μικρών, κόκκινων βλατίδων σε σχήμα δακρύου στο δέρμα των άκρων, του σώματος ή του προσώπου. Οι βλατίδες έχουν φολιδωτή επιφάνεια και μπορούν να εξελιχθούν σε διαβρώσεις και έλκη, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης.

Αυτή η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα ή σταδιακά να γίνει χρόνια, ακολουθούμενη από περιόδους έξαρσης και εξασθένησης των συμπτωμάτων. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ψωρίαση μπορεί να γίνει πιο σοβαρή.

Παλαμοπελματιαία ψωρίαση

Αυτή η μορφή ψωρίασης εμφανίζεται συχνά σε άτομα που κάνουν σωματική εργασία, συχνά συνοδεύεται από έντονο κνησμό και μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές στα νύχια. Οι διάφοροι υποτύποι αυτού του τύπου ψωρίασης περιλαμβάνουν:

  • Σε σχήμα βεντάλιας: Μεγάλα στοιχεία στα πέλματα των χεριών και των ποδιών με λευκά λέπια που συγχωνεύονται σε πλάκες σε σχήμα βεντάλιας. Αυτός ο υποτύπος βρίσκεται πιο συχνά στα χέρια.
  • Κυκλικό: δακτυλιοειδείς ζυγαριές στα πέλματα των χεριών και των ποδιών.
  • Callosal: Ανάπτυξη τραχιού επιθηλίου για σχηματισμό κάλων.
  • Φλυκνιά: Πρόκειται για έναν ειδικό υποτύπο ψωρίασης στις παλάμες και τα πέλματα των ποδιών του Barber. Φουσκάλες και πύονες σχηματίζονται στην περιοχή κάτω από τα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών, προκαλώντας έντονο κνησμό. Τα έλκη συγχωνεύονται, μετά στεγνώνουν και σχηματίζουν κρούστες. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ψωρίασης εμφανίζονται και σε άλλα μέρη του σώματος.

Η ψωρίαση στα πόδια μπορεί να συνοδεύεται από κιρσούς και είναι ιδιαίτερα εμφανής στο κάτω μέρος των ποδιών.

Ψωρίαση νυχιών

Μπορεί να εμφανιστεί ως αυτόνομη ασθένεια ή ως επιπλοκή μιας άλλης μορφής ψωρίασης. Το κύριο σύμπτωμα είναι μικρές κοιλότητες στην πλάκα των νυχιών που ποικίλλουν σε βάθος. Αυτά τα λακκάκια τείνουν να είναι πιο αισθητά και επώδυνα όταν πιέζονται από άλλους τύπους δερματίτιδας. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επίσης αυθόρμητη αποκόλληση του νυχιού, υπογλώσσια αιμορραγία (ειδικά όταν φοράτε στενά παπούτσια) και αλλαγές στο χρώμα και την επιφάνεια του νυχιού όπως τραχειονυχία και κοιλονυχία.

Ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής

Μπορεί να εκδηλωθεί ως ανεξάρτητη ασθένεια ή ως μέρος μιας γενικής παθολογικής διαδικασίας. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι το κλάμα και ο σχηματισμός κρούστας σε μέρος ή σε ολόκληρη την επιφάνεια του κεφαλιού. Σε αυτή την περίπτωση δεν επηρεάζεται η τριχοφυΐα γιατί δεν επηρεάζεται η λειτουργία των ριζών των μαλλιών. Ωστόσο, η διαβροχή ενέχει κίνδυνο μόλυνσης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη στους θύλακες των τριχών.

Σμηγματορροϊκή ψωρίαση

Προκαλείται από διαταραχή των δερματικών αδένων που παράγουν παχύρρευστο σμήγμα, που οδηγεί σε ερεθισμό του δέρματος και φλεγμονή - δερματίτιδα. Αυτή η κατάσταση εξαπλώνεται γρήγορα σε ολόκληρο το κεφάλι, καλύπτοντάς το με τη μορφή σκουφιού και συνοδεύεται από έντονο κνησμό. Οι περιοχές πίσω από τα αυτιά παρουσιάζουν μερικές φορές σχίσιμο και μπορεί να εμφανιστεί μόλυνση. Ένα τριχωτό της κεφαλής που καλύπτεται από λέπια και κρούστες μπορεί να μοιάζει με στέμμα ψωρίασης.

Ψωρίαση στο πρόσωπο

Συχνότερα εμφανίζεται στην περιοχή του ρινοχειλικού τριγώνου, τα βλέφαρα, πάνω από τα φρύδια και στην περιοχή πίσω από τα αυτιά. Τα εξανθήματα μπορεί να ενωθούν και να σχηματίσουν εκτεταμένη ερυθρότητα και πρήξιμο. Εάν η λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων είναι εξασθενημένη, μπορεί να εμφανιστεί σχίσιμο, σχηματισμός κρούστας και αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης.

Ψωρίαση των γεννητικών οργάνων

Η ψωρίαση που προσβάλλει τα γεννητικά όργανα είναι μια συνοδός διαδικασία που συνήθως συνοδεύεται από χαρακτηριστικά ψωριασικά εξανθήματα σε όλο το σώμα, γεγονός που διευκολύνει τη διάγνωση.

Τα εξανθήματα ψωρίασης στο πέος στους άνδρες, στα μεγάλα χείλη στις γυναίκες και στις γύρω περιοχές του δέρματος είναι οβάλ και ελαφρώς ανυψωμένα πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Είναι ροζ και φολιδωτά. Ουσιαστικά δεν υπάρχει φαγούρα. Μερικές φορές η διαδικασία της βλάβης εξαπλώνεται στους βλεννογόνους και μπορεί να πάρει τη μορφή αιδοιοκολπίτιδας στις γυναίκες και βαλανοποσθίτιδας στους άνδρες.

Σε υπέρβαρα άτομα, άτυπα ψωριασικά εξανθήματα μπορεί να παρατηρηθούν στις πτυχές κοντά στα γεννητικά όργανα (βουβωνική, μεσογλουτιαία). Οι περιοχές αυτές δημιουργούν περιοχές με έντονο κόκκινο χρώμα που έχουν αντανακλαστική επιφάνεια και δεν ξεκολλούν λόγω συνεχούς βρέξιμο.

Γιατί είναι επικίνδυνη η ψωρίαση;

Η ψωρίαση μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή εάν το εξάνθημα καλύπτει περισσότερο από το 10% του δέρματος. Αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη και επιρρεπής σε επανεμφάνιση και το εξάνθημα μπορεί να γίνει υγρό και υγρό και επιρρεπές σε μόλυνση. Μόνο η έγκαιρη και αποτελεσματική θεραπεία της ψωρίασης μπορεί να αποτρέψει την εξάπλωση της νόσου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ψωρίαση μπορεί να επιπλέκεται από φλεγμονή των αρθρώσεων και την ανάπτυξη ψωριασικής πολυαρθρίτιδας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία των αρθρώσεων. Επιπλέον, η συστηματική αυτοάνοση διαδικασία που προκαλείται από την ψωρίαση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων, σοβαρών καρδιαγγειακών και πεπτικών παθήσεων και νευρολογικών αντιδράσεων.

Η παράβλεψη της έγκαιρης θεραπείας της ψωρίασης μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως η ψωριασική ερυθροδερμία, η οποία μπορεί να εμφανιστεί λόγω ακατάλληλης θεραπείας της ψωρίασης ή ως αποτέλεσμα έκθεσης σε διάφορους ερεθιστικούς παράγοντες στο δέρμα. Στην ψωριασική ερυθροδερμία, το δέρμα αποκτά βαθύ ροζ χρώμα με σαφή διάκριση μεταξύ προσβεβλημένων και υγιών περιοχών και μικρών και μεγάλων απολέπισης. Αυτή η κατάσταση απαιτεί επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Επιπλοκές της ψωρίασης

Η έλλειψη έγκαιρης και κατάλληλης θεραπείας για την ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες σε ζωτικά όργανα και συστήματα του σώματος όπως οι αρθρώσεις, η καρδιά, τα νεφρά και το νευρικό σύστημα. Αυτές οι συνέπειες μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία ή ακόμα και θάνατο.

διάγνωση

Τυπικά, η διάγνωση της ψωρίασης γίνεται με βάση τα τυπικά συμπτώματα των δερματικών βλαβών και τη θέση τους. Σε ορισμένες περίπλοκες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθούν πρόσθετες δοκιμές για να αποκλειστούν άλλες δερματικές παθήσεις.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Πλήρης εξέταση αίματος που μπορεί να ανιχνεύσει λευκοκυττάρωση και αναιμία στην ψωρίαση.
  • Ο ρευματοειδής παράγοντας (RF) είναι μια πρωτεΐνη της οποίας τα επίπεδα μπορεί να είναι αυξημένα σε συστηματικές φλεγμονώδεις νόσους με βλάβη των αρθρώσεων, αλλά είναι συνήθως φυσιολογικά στην ψωρίαση.
  • Ο ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR) είναι επίσης συνήθως φυσιολογικός, με εξαίρεση τη φλυκταινώδη ψωρίαση και την ψωριασική ερυθροδερμία.
  • Στην ψωρίαση, τα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να είναι αυξημένα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση με ουρική αρθρίτιδα.
  • Εάν εμφανιστεί ξαφνικά ψωρίαση, μπορούν να ανιχνευθούν αντισώματα κατά του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).

Σε πιο περίπλοκες περιπτώσεις, άλλες εξετάσεις όπως ακτινογραφίες αρθρώσεων και βιοψίες δέρματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της βλάβης των αρθρώσεων και για τη διαφοροποίηση της ψωρίασης από άλλες δερματικές παθήσεις.

Θεραπεία

Η θεραπεία της ψωρίασης απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει τοπική θεραπεία δερματικών βλαβών, φαρμακευτική αγωγή, φωτοθεραπεία και αποφυγή παραγόντων που επιδεινώνουν τη νόσο. Η επιλογή της μεθόδου θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της ψωρίασης. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

  • εξωτερικά παρασκευάσματα (εξωτερικές αλοιφές, βαζελίνη, παραφίνη, φυτικά έλαια και κρέμες με αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, η ποσότητα των οποίων εξαρτάται από τον τύπο της βλάβης και χρησιμοποιείται καθημερινά).
  • Λοσιόν και σαμπουάν με βάση σαλικυλικό οξύ και φωτοευαισθητοποιητές.
  • Φάρμακα για χορήγηση από το στόμα (ρετινοειδή, σκευάσματα βιταμίνης D και άλλα).
  • φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες?
  • Τα καθημερινά μπάνια με λάδι μπάνιου, έγχυμα πλιγούρι βρώμης ή θαλασσινό αλάτι μπορούν να βοηθήσουν στην απαλότητα του δέρματος και στη μείωση της φλεγμονής που εμφανίζεται με την ψωρίαση. Είναι σημαντικό να αποφεύγετε το ζεστό νερό και τα scrub και να χρησιμοποιείτε μια ενυδατική κρέμα μετά το μπάνιο.
  • Η φωτοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει την έκθεση του δέρματος στο υπεριώδες φως, μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη (αποφυγή εγκαυμάτων).
  • φωτοχημειοθεραπεία με ακτινοβολία μεσαίου κύματος.
  • Συμμόρφωση με ειδική δίαιτα και γενικό καθεστώς.

Κατά την ανάπτυξη ενός θεραπευτικού προγράμματος, λαμβάνονται υπόψη το φύλο και η ηλικία του ασθενούς, η παρουσία συνοδών ασθενειών, η γενική κατάσταση της υγείας και ο αντίκτυπος εξωτερικών παραγόντων. Μερικές φορές για θεραπεία αρκεί να αλλάξετε τον τρόπο ζωής, σε άλλες περιπτώσεις συνταγογραφούνται πολλά μαθήματα θεραπείας.

Εκτός από τις παραδοσιακές μεθόδους, η θεραπεία της ψωρίασης μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών λέιζερ. Η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της παθολογίας, να επιτύχει μακροχρόνια ύφεση και να ανακουφίσει τον ασθενή από δυσάρεστα εξανθήματα και συναφή προβλήματα. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της θεραπείας με λέιζερ είναι ότι ένα ειδικό λέιζερ excimer δρα μόνο στις πληγείσες περιοχές του δέρματος χωρίς να επηρεάζει τις υγιείς περιοχές του δέρματος, γεγονός που εξασφαλίζει ταχεία ανάρρωση χωρίς παρενέργειες. Η θεραπεία με λέιζερ είναι ασφαλής και ανώδυνη, δεν απαιτεί προετοιμασία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τακτικά, επιτρέποντας στον ασθενή να ζήσει μια ζωή χωρίς περιορισμούς.

Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κληρονομικής προδιάθεσης, των προκλητικών παραγόντων, του σταδίου της νόσου και του συγκεκριμένου τύπου της βλάβης. Επομένως, συνιστάται πρώτα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό και να συνταγογραφήσετε θεραπευτικά μέτρα με βάση τις κλινικές συστάσεις.

πρόληψη

Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς εάν συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό και λάβετε εξειδικευμένη βοήθεια. Με την απλή μορφή της ψωρίασης, ο ασθενής μπορεί να εργαστεί χωρίς περιορισμούς, με εξαίρεση την εργασία σε χημικά εργοστάσια, όπου ο χώρος εργασίας μπορεί να είναι επικίνδυνος.

Ωστόσο, η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως η ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία μπορεί να περιορίσει την απόδοση στην εργασία και να οδηγήσει σε αναπηρία.

Η πρόληψη της ψωρίασης είναι ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας. Μετά την ανάρρωση, οι ασθενείς πρέπει να επανεξετάσουν τον τρόπο ζωής τους, να απαλλαγούν από κακές συνήθειες, να φροντίσουν για τη θεραπεία άλλων χρόνιων ασθενειών, να παρακολουθήσουν τη διατροφή τους και να αυξήσουν τη σωματική τους δραστηριότητα περνώντας περισσότερο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους και παίζοντας αθλήματα.

Διατροφή για την ψωρίαση

Η δίαιτα για την ψωρίαση δεν είναι αυστηρή, αλλά η σωστή διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθετη θεραπεία. Όταν κάνουν διατροφικές συστάσεις, οι ασθενείς συμβουλεύονται:

  1. Αποφύγετε τα τρόφιμα στα οποία ο οργανισμός είναι υπερευαίσθητο και αποκλείστε τα από τη διατροφή.
  2. Προτιμήστε φρέσκα φρούτα, λαχανικά, μούρα, άπαχα ψητά ή βραστά κρέατα και πιείτε περισσότερα.
  3. Αποφύγετε τις ακόλουθες τροφές: κρεμμύδια, σκόρδο, ραπανάκια, συμπυκνωμένο τσάι, καφέ, αλκοόλ, γλυκά, αλμυρά και όξινα τρόφιμα και τροφές που μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις όπως φρούτα πορτοκαλιού, μέλι, ξηρούς καρπούς, κακάο και αυγά.
  4. Αποφύγετε τα λιπαρά τρόφιμα ζωικής προέλευσης.