Η Ecoral (χυδαία) ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια του δέρματος που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση χαρακτηριστικών αλλαγών στο δέρμα, μια ισχυρή μείωση της ποιότητας ζωής λόγω της εμφάνισης φαγούρα και καύσης του δέρματος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα πρώτα σημάδια ψωρίασης γενικά δεν εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία ή στη νεολαία μετά από τριάντα χρόνια. Περίπου το δύο τοις εκατό του πληθυσμού υποφέρει από αυτή την ασθένεια, αν και μετά από κάποια άλλα δεδομένα ο αριθμός υπερβαίνει πάνω από 6%, αλλά πολλές περιπτώσεις ήπιας πορείας ασθένειας απλά δεν καταγράφονται.
Αιτίες
Η συνηθισμένη κοινή ψωρίαση είναι μια ευπροσάρμοστη ασθένεια, δηλαδή υπό την επίδραση μιας συγκεκριμένης αιτίας, αλλά με βάση την επίδραση ενός μεγάλου αριθμού παραγόντων. Έτσι, ελήφθη υπόψη για μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η γενετική ανωμαλία βασίζεται στην ανάπτυξη της νόσου.
Οι παραβιάσεις στον σύντομο ώμο του πέμπτου χρωμοσώματος είναι η αιτία μιας αλλαγής ανοχής ανοσολογίας και υπό την επίδραση μιας σειράς παραγόντων, αυτή η αλλαγή μπορεί να συμβεί με τη μορφή ψωρίασης. Με άλλα λόγια, μια γενετική ανωμαλία δημιουργεί μια προδιάθεση για την ασθένεια, αλλά δεν εγγυάται ακόμη την εμφάνισή της.
Παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην ψωρίαση πρέπει να καλούνται:
- Στρες;
- Αλκοόλ και κάπνισμα ·
- Μολυσματικές ασθένειες και εστίαση των χρόνιων λοιμώξεων.
- Ενδοκρινικές διαταραχές, ειδικά ο διαβήτης.
- Παραβιάσεις ανοχής ανοσολογίας υπό την επίδραση διαφόρων εξωτερικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της κακής οικολογίας.
Συμπτώματα και πρώτα σημεία
Η επαγγελματική ψωρίαση είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου. Πιστεύεται ότι το 90% όλων των περιπτώσεων ψωρίασης πέφτει σε χυδαία ψωρίαση.
Η ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να λάβει χώρα, αλλά οι εκδηλώσεις συχνά παρατηρούνται ακριβώς στο δέρμα. Οι πρώτες αλλαγές εμφανίζονται στο δέρμα της επιφάνειας του Extensor του αγκώνα και των αρθρώσεων του γόνατος. Στη συνέχεια, μπορείτε να εξαπλωθούν από την κύρια εστίαση στην επιφάνεια του αντιβραχίου και του ώμου, του στήθους και του πίσω ώμου.
Τα χαρακτηριστικά των εξανθημάτων είναι τα εξής:
- Μαύρο σημείο?
- Υπάρχει ένα λευκό σήμα στην επιφάνεια (μοιάζει με ένα κερί gak).
- Οι κρούστες αφαιρούνται, αλλά δεν είναι εύκολο.
- Μετά την αφαίρεση των φλοιών στην επιφάνεια του εξάνθημα, συμβαίνει μια αιματηρή εκκένωση επειδή η απομάκρυνση των κρούστων παραβιάζει τα αιμοφόρα αγγεία.
Τα εξανθήματα για την ψωρίαση συνοδεύονται πάντοτε από σοβαρή κνησμό, μερικές φορές τόσο έντονη που διαταράσσεται ο νυχτερινός ύπνος, γεγονός που οδηγεί σε προφέροντα αρνητικά συναισθήματα και εξασθένιση του καθεστώτος και της ηρεμίας. Οι δεξιότητες εργασίας μειώνονται σημαντικά, σε σχέση με την οποία η ψωρίαση μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρίες χωρίς θεραπεία.
Συνηθισμένη ψωρίαση στα παιδιά
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συνηθισμένη ψωρίαση στα παιδιά μπορεί να εκδηλωθεί σε αυτή την εποχή, σε αυτή την περίπτωση χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις και η τυπική θεραπεία είναι δύσκολη λόγω της αρνητικής επίδρασης των φαρμακευτικών προϊόντων σε άλλα όργανα και συστήματα.
Ωστόσο, η συνηθισμένη ή άλλη ψωρίαση στην πρώιμη παιδική ηλικία δεν αναπτύσσεται πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθένεια αναπτύσσεται στην εφηβεία και μπορεί να μιμηθεί τη δερματίτιδα πολύ πιο συχνά τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, εάν οι αλλαγές συμβαίνουν στο δέρμα, είναι ακόμα απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατόν προκειμένου να εξεταστεί και να διαμορφωθεί μια ακριβής διάγνωση.
Διαγνωστικά μέτρα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διάγνωση της συνηθισμένης ψωρίασης δεν προκαλεί πολλές δυσκολίες. Τα χαρακτηριστικά κλινικά συμπτώματα καθιστούν δυνατή την υποψία ότι η παρουσία της νόσου, ένα θετικό σύμπτωμα επιβεβαιώνει τις υποθέσεις, αλλά για να γίνει τελική διάγνωση, χρησιμοποιείται για την εκτέλεση βιοψίας της περιοχής του δέρματος που καλύπτεται με εξανθήματα, στην οποία οι ιστολογικές αλλαγές στο δέρμα καθορίζονται από την ασθένεια.
Πώς μπορείτε να συγχέετε;
Παρά την παρουσία μιας χαρακτηριστικής κλινικής εικόνας, δεν είναι πάντοτε δυνατό να γίνει διάγνωση κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να διακρίνουμε την ασθένεια:
- Seborrhoer -czem;
- Κόκκινες επίπεδες πλεξούδες.
- Νευροδερματίτιδα.
- Ατοπική δερματίτιδα.
Η πιο αποτελεσματική μέθοδος για τη διεξαγωγή διαφορικής διάγνωσης είναι μια βιοψία της περιοχής του δέρματος. Η ανίχνευση αλλαγών που είναι χαρακτηριστικές της ψωρίασης στο δέρμα επιτρέπει τη διάγνωση της διάγνωσης.
Ψωρίαση
Εάν υπήρχε ένα ενιαίο σχέδιο της αποτελεσματικής θεραπείας της ψωρίασης, όλοι οι ασθενείς θα μπορούσαν πιθανώς να απαλλαγούν εύκολα από τις εκδηλώσεις της νόσου και να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής, αλλά υπάρχουν πολλά προβλήματα στη θεραπεία αυτής της νόσου, συμπεριλαμβανομένων:
- Απόρριψη ασθενών με θεραπεία με ελαφριά και μέτρια πορεία.
- Τη δυσκολία αντιμετώπισης της κατάστασης σε μια σοβαρή πορεία ασθένειας.
- Υψηλό κόστος αποτελεσματικών μεθόδων θεραπείας ·
- Η ανάγκη για μια ατομική επιλογή της θεραπείας για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
Η θεραπεία με ψωρίαση δεν πρέπει να θεραπεύει όχι μόνο τη θεραπεία με συστηματικά και τοπικά φάρμακα, αλλά και τη χρήση τεχνικών φυσιοθεραπείας (η καλή απόδοση δείχνει τη θεραπεία δύναμης) καθώς και τη συμμόρφωση με τη διατροφή και την αλλαγή στον τρόπο ζωής (απόρριψη κακών συνηθειών, περιορισμού του ψυχολογικού στρες).
Μεταξύ των συστημάτων και των τοπικών φαρμάκων χρησιμοποιούνται συχνότερα:
- Κυτταοστατική;
- Μονοκλωνικά αντισώματα.
- Τ-κύτταρα της ασυλίας.
- Γλυκοκορτικοειδή.
- Αντιφλεγμονώδεις αλοιφές που βασίζονται σε σαλικυλικό οξύ.
Η επιλογή συγκεκριμένων φαρμάκων, ο προσδιορισμός της συμβατότητάς σας και η πιθανότητα χρήσης (ανάλογα με την παρουσία μιας ταυτόχρονης παθολογίας) καθορίζεται αποκλειστικά από τον γιατρό μετά από μια ολοκληρωμένη εξέταση. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δοθούν συστάσεις αλληλογραφίας προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Πώς να θεραπεύσετε την ψωρίαση στο σπίτι
Η ανάπτυξη της ψωρίασης βασίζεται σε ανοσολογικούς παράγοντες, παραβίαση της ανοχής λόγω γενετικής ανωμαλίας οδηγεί στην ανάπτυξη αυτών των αλλαγών στο δέρμα, οι οποίες αποτελούν την αιτία των συμπτωμάτων που εμφανίζονται.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η παραδοσιακή ιατρική περιέχει τη χρήση διαφόρων συνταγών με βάση τα βότανα, τα φύλλα και τις ρίζες των φυτών με ανοσοδοντικές ιδιότητες. Πιστεύεται ότι η ανοσορυθμιστική επίδραση μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα των εκδηλώσεων.
Αλλά πολλά βότανα που συνιστώνται να χρησιμοποιηθούν (Calendula, Chamomile κ.λπ.) έχουν περισσότερες ανοσότητες. Η ενεργοποίηση της ανοσίας στην ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της νόσου και μόνο αύξηση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων.
Για το λόγο αυτό, δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείτε αυτο -μεσολάβηση με βότανα και άλλες λαϊκές θεραπείες για ψωρίαση.
Εάν η εμφάνιση νέων εξανθημάτων, η αυξημένη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η επιδείνωση της καύσης και της κνησμού καθορίζεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αυτή η θεραπεία πρέπει να σταματήσει αμέσως, καθώς αυτό μπορεί να αποτελέσει άμεσο κίνδυνο για την υγεία σας.
Παίρνετε το στρατό με ψωρίαση;
Η ψωρίαση είναι η ασθένεια στην οποία καθορίζεται μια προσωρινή καθυστέρηση στη στρατιωτική θητεία ή ένα κυματοειδές σενάριο αναγνωρίζεται ως άχρηστο για στρατιωτική θητεία. Στην περίπτωση σοβαρών μορφών της νόσου, εάν επηρεαστούν μεγάλες περιοχές του δέρματος, η γενική ασθένεια υποφέρει σημαντικά - δεν παίρνουν στον στρατό.
Εάν μιλάμε για περιορισμένες και εύκολες μορφές -θεραπεία, μια ιατρική επιτροπή μπορεί να χορηγήσει μια προσωρινή καθυστέρηση στον στρατό μετά τη θεραπεία.
Πιστεύεται ότι η ψωρίαση αποτελεί αντένδειξη στις Υπηρεσίες για τις Υπηρεσίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, μια ιατρική επιτροπή μπορεί να γίνει με άλλη απόφαση. Ως εκ τούτου, η τελική απάντηση σε αυτή την ερώτηση δίνει μια ιατρική επιτροπή σύμφωνα με την αξιολόγηση του γενικού κράτους, τη σοβαρότητα της νόσου και άλλους παράγοντες. Οι ενέργειες των γιατρών ρυθμίζονται από τις σχετικές οδηγίες, σύμφωνα με τις οποίες η στρατολόγηση πρέπει να αντιστοιχεί σε μία από τις κατηγορίες (από το Α έως D) σύμφωνα με την προσωρινή ή συνεχή απαλλαγή από την υπηρεσία.
Πρόληψη της ανάπτυξης της ψωρίασης
Είναι δυνατόν να εκτελεστεί αποτελεσματική πρόληψη της ψωρίασης; Το ρητορικό ερώτημα που δεν είναι σαφές. Το γεγονός είναι ότι όλοι οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου μπορούν να οδηγήσουν σε ψωρίαση, όπως λαμβάνονται υπόψη σήμερα, μόνο παρουσία γενετικής ανωμαλίας που δεν μπορεί να επηρεαστεί.
Φυσικά, δεν πραγματοποιείται πρόληψη στις περισσότερες περιπτώσεις, αφού ούτε ο ίδιος ο ασθενής ούτε κάποιος γνωρίζει τίποτα για την παρουσία διάθεσης. Οι εξαιρέσεις είναι μόνο περιπτώσεις στις οποίες οι γονείς υποφέρουν από ψωρίαση και αυτό το γεγονός μπορεί να εκτιμηθεί ως υψηλός κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου στον ίδιο τον ασθενή.
Τα μέτρα για την πρόληψη της ανάπτυξης της νόσου πρέπει να περιλαμβάνουν:
- Ο μέγιστος περιορισμός όλων των αγχωτικών επιρροών και του ψυχολογικού στρες δεν είναι πάντοτε σε θέση να το κάνει αυτό, αλλά συνιστάται να περιορίζουμε το ψυχοεπικοινωνιακό άγχος.
- Την έγκαιρη και πλήρη θεραπεία των ποικιλιών λοιμώξεων και των εγκαταστάσεων υγιεινής των χρόνιων λοιμώξεων του Heroffache (συνιστάται όχι μόνο με σκοπό την πρόληψη της ψωρίασης, αλλά και από άλλους, συμπεριλαμβανομένων των αυτοάνοσων ασθενειών).
- Απόρριψη κακών συνηθειών, συμμόρφωση με το καθεστώς της εργασίας και την ηρεμία, την κατάλληλη διατροφή.
- Σωστή θεραπεία ταυτόχρονων ασθενειών, κυρίως - ενδοκρινική παθολογία.
- Προστασία από υπεριώδεις ακτίνες (περιορισμός της παραμονής υπό άμεσο ηλιακό φως, χρήση κρέμες προστασίας από τον ήλιο).
Τα μέτρα για την πρόληψη της συνηθισμένης ψωρίασης δεν είναι αυστηρά συγκεκριμένα και η κύρια δυσκολία της πρακτικής χρήσης της είναι ότι λόγω της άγνοιας του δυνητικού κινδύνου, είναι πρακτικά αδύνατο να γίνει δευτερεύουσα πρόληψη για την πρόληψη της εξέλιξης της νόσου, αλλά δεν βοηθά στην εξάλειψη των υφιστάμενων αλλαγών.
Πρόβλεψη για ζωή και ανάκαμψη
Με την ψωρίαση, η πρόβλεψη για τη ζωή είναι φθηνή, αλλά για ανάκαμψη - δυσμενή. Αυτή η ασθένεια δεν οδηγεί στην ανάπτυξη επιπλοκών που απειλούν τη ζωή και δεν είναι η αιτία θανάτου των ασθενών, αλλά μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Η χρήση προσεγγίσεων και μεθόδων θεραπείας δεν καθιστά δυνατή την πλήρη απαλλαγή της νόσου, έτσι ώστε η πρόγνωση για την ανάκαμψη να είναι δυσμενής. Η θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και να επεκτείνει την περίοδο ύφεσης. Με την κατάλληλη θεραπεία, είναι δυνατόν να επιτευχθεί σχεδόν πλήρης εξαφάνιση των εξανθημάτων και να μειωθεί σημαντικά η συχνότητα των παροξυσμών.